๑๑.บทสรุปเหตุผลในการเขียนปรัชญาพุทธภูมินั้น

 ๑๑. สรุปเหตุผลในการเขียนปรัชญานั้น

               เมื่อปรัชญา    พระพุทธศาสนา          และวิทยาศาสตร์     เป็นความรู้ของมนุษย์     แล้วมนุษย์ก็สร้างองค์ความรู้ด้านปรัชญา   พระพุทธศาสนาและ  วิทยาศาสตร์ขึ้นได้อย่างไร ?   เพราะชีวิตมนุษย์เกิดจากปัจจัยทางร่างกายและจิตใจ   จิตอาศัยร่างกายในการรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ ที่เข้ามาในชีวิตและเก็บหลักฐานทางอารมณ์เหล่านี้ไว้ในจิตใจ   จนกลายเป็นคำสัญญาหรือความทรงจำในจิตใจของตน แต่เรื่องราวต่าง ๆ  ที่เข้ามาสู่ชีวิตมนุษย์ นั้นมีทั้งความคิดเห็นที่เป็นเรื่องจริงและความคิดเห็นที่เป็นเรื่องเท็จ   เมื่อมนุษย์เกิดมาพร้อมความไม่รู้ เพราะมนุษย์มีอวัยวะอินทรีย์ ๖ ในร่างกายตนเองมีข้อจำกัดในการรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ  ที่เป็นความรู้ระดับประสาทสัมผัสและความรู้ระดับเหนือขอบเขตประสาทสัมผัสของมนุษย์และมีอคติต่อผู้อื่น     ดังนั้นชีวิตของมนุษย์จึงเต็มไปด้วยมืดมน  ไม่รู้แยกแยะว่าความคิดเห็นในเรื่องใดจริงหรือในเรื่องไหน  พระพุทธเจ้าทรงสร้างองค์ความรู้ที่เรียกว่า    วิธีพิจารณาความจริงของพระพุทธศาสนาเป็นมาตรฐานความรู้ในการตัดสินความจริงเรื่องราวต่าง ๆ   

                     กล่าวคือ  ในสมัยก่อนพุทธกาล ชาวอนุทวีปอินเดียเชื่อในการมีอยู่เทพเจ้าว่าเป็นผู้สร้างมนุษย์และวรรณะเพื่อให้มนุษย์ปฏิบัติหน้าที่ตามวรรณะที่พวกเขาเกิดมา   เมื่อชาวอนุทวีปอินเดียได้ยินความคิดเห็นของคำสอนในเรื่องนี้จากพราหมณ์และพวกเขายอมรับความจริงในเรื่องนี้โดยปริยายว่าเป็นความจริง โดยไม่มีข้อสงสัยในข้อเท็จจริงอีกต่อไป   เมื่อจิตใจมนุษย์ มีหน้าที่เป็นคิดจากสิ่งที่รู้และมีหน้าที่วิเคราะห์โดยอนุมานความรู้จากหลักฐาน    เพื่อหาเหตุผลมาพิสูจน์ความจริงในเรื่องที่น่าสงสัยนั้นดังนั้น         ที่มาของความรู้ทั้ง ๓ ด้านคือความรู้จากประสบการณ์ชีวิตผ่านประสาทสัมผัสและสั่งสมอยู่ในจิตใจของมนุษย์ทั้งสามวิชา                ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อนักปรัชญา เจ้าชายสิทธัตถะ  และนักวิทยาศาสตร์ได้ยินข้อเท็จจริงในเรื่องใด?     เมื่อวิเคราะห์หลักฐาน แต่พิสูจน์ความจริงได้ไม่ชัดเจนว่าที่มาของความรู้มาจากไหน พวกเขาสงสัยเกี่ยวกับความจริงของเรื่องนั้นตั้งประเด็นที่น่าสงสัย   เพื่อกำหนดขอบเขตของการศึกษาหลังจากนั้น  นักปรัชญา   เจ้าชายสิทธัตถะและนักวิทยาศาสตร์        ก็จะสืบเสาะข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐานเป็นข้อมูล     เพื่อวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้หาเหตุผล พิสูจน์ข้อเท็จจริงของคำตอบ       แต่ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเรื่องราวปรากฏในจิตใจของพระพุทธเจ้า นักปรัชญาและนักวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่ชัดเจนว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร   

       นักปรัชญา พระพุทธเจ้าและนักวิทยาศาสตร์ต้องการหลักฐานเพิ่มเติมเพื่อวิเคราะห์หลักฐาน  เพื่อหาเหตุผลยืนยันข้อเท็จจริงของคำตอบเพื่อให้ความจริงเป็นที่สิ้นสุดและไม่เปลี่ยนแปลงโดยทั่วไป        พยานหลักฐานทางปรัชญาส่วนใหญ่เป็นพยานบุคคล          แต่ธรรมชาติของพยานบุคคล       มักเป็นคนมีอคติและไม่มีความรู้จากประสบการณ์ของชีวิตผ่านประสาทสัมผัสของตน   และสั่งสมอยู่ในจิตใจของตนเองจึงไม่สามารถให้ยืนยันข้อเท็จจริงของคำตอบได้    หากเป็นพยานหลักฐานก็ไม่มีความเชื่อถือแม้จะให้การยืนยันก็มีน้ำหนักน้อย     ไม่อาจรับฟังเป็นพยานหลักฐานยืนข้อเท็จจริงในเรื่องที่น่างสงสัยได้    ตัวอย่างเช่น  ในยุครุ่งเรืองของศาสนาพราหมณ์เพราะผู้คนเชื่อว่าเทพเจ้ามีอยู่จริง  ยอมบูชาเทพเจ้าด้วยของที่มีค่าต่างๆ   และสร้างความร่ำรวยให้นิกายต่าง ๆ ของพราหมณ์     ทำให้เกิดอารยธรรมของการบูชาที่เกี่ยวเนื่องกับเศรษฐกิจเมื่อนิกายต่าง ๆ คิดหาเหตุผลรักษาศรัทธาและประโยชน์จากการบูชาเทพเจ้าของตนว่ามีอำนาจเหนือเทพเจ้าอื่นๆ สามารถช่วยให้วรรณะกษัตริย์ทรงประสบความสำเร็จในการปกครองอาณาจักรของพระองค์ได้     และแต่งตั้งพราหมณ์เป็นปุโรหิตที่ปรึกษาของมหาราชาแห่งอาณาจักรต่างๆ          จึงเสนอให้ตรากฎหมายจารีตประเพณีว่าด้วยวรรณะ        เพื่อจำกัดสิทธิหน้าที่ในการบูชาเทวดาของพราหมณ์ชาวดราวิเดียน   โดยอ้างความมั่นคงแห่งอาณาจักรและความเจริญรุ่งเรืองของชาวอารยันเพียงฝ่ายเดียว โดยเฉพาะพราหมณ์อารยันอ้างว่าพระพรหมสร้างมนุษย์ขึ้น     มาจากกายของพระองค์และสร้างวรรณะให้กับมนุษย์ทำงานตามวรรณะที่ตนเกิด  เมื่อประกาศใช้บังคับกฎหมายจารีตประเพณีว่าด้วยวรรณะแล้วทำให้พราหมณ์อารยันผูกขาดการบูชาเทพเจ้าเพียงฝ่ายเดียว        ส่วนพราหมณ์ดราวิเดียนหมดหน้าทีในการบูชายัญต่อไป     มีหน้าที่เป็นเพียงคนใช้วรรณะสูงเท่านั้นและมีข้อห้ามแต่งงานข้ามวรรณะ แต่ชาวสักกะมีชีวิตที่อ่อนแอ  จึงไม่สามารถควบคุมราคะของตนเองได้  ทำให้เกิดความสมัครรักใคร่กันฉันท์ชู้สาว    ทำให้เกิดปัญหาจัณฑาลที่ถูกลงพรหมทัณฑ์จากสังคมตลอดชีวิต     ต้องใช้ชีวิตเร่ร่อนไปตามท้องถนนในวัยชรา เจ็บป่วยเป็นไข้ และนอนตายข้างถนน

      เจ้าชายสิทธัตถะทรงเห็นปัญหาเรื่องจัณฑาล และทรงมุ่งหมายที่จะปฏิรูปสังคม เพื่อยกเลิกระบบวรรณะในสังคมโดยยกเลิกกฎหมายว่าด้วยวรรณะ แต่พระองค์ไม่อาจกระทำได้เพราะขัดต่อหลักอปริหานิยธรรม ที่ห้ามไม่ให้มิให้การยกเลิกกฎหมายไว้ดีแล้ว  เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะได้ยินข้อเท็จจริงในเรื่องพระพรหมและอิศวรแล้ว พระองค์ตรัสถามพราหมณ์ปุโรหิตว่า พระพรหมและพระอิศวรมีประวัติความเป็นมาอย่างไร ไม่มีพราหมณ์ปุโรหิตคนไหนตอบพระองค์ได้ทำให้พระองค์ทรงสงสัยเกี่ยวกับความจริงของพระพรหมและพระอิศวร เป็นต้น เมื่อพระโคดมพระโพธิสัตว์ทรงพัฒนาศักยภาพชีวิตของพระองค์เองด้วยอริยมรรคมีองค์ ๘ จนตรัสรู้กฎรรมชาติของชีวิตมนุษย์ซึ่งเป็นความรู้ในระดับอภิญญา๖ และผลของการปฏิบัติธรรมตามอริยมรรคมีองค์ ๘ ของพระพุทธเจ้า ได้ผ่านการทดสอบจากนักปรัชญา นักศาสนา สมณะพราหมณ์ เจ้าลัทธิต่างๆ  ชนวรรณะกษัตริย์ มหาโจรองคุลีมาลว่า พวกเขาสามารถบรรลุธรรมถึงความรู้ระดับอภิญญา ๖ ได้เช่นเดียวกับพระอริยบุคคล เป็นต้น สำหรับความรู้ทางวิทยาศาสตร์เป็นความรู้เกิดขึ้นจากความสงสัยของมนุษย์ที่ไม่เชื่อเหตุผลในคำตอบของมนุษย์ทุกคนว่ามีความบริสุทธิ์ยุติธรรม เพราะมนุษย์มักจะมีอคติแฝงอยู่ในจิตใจ มนุษย์จำเป็นต้องพัฒนาศักยภาพของชีวิต จนมีทักษะในสร้างเทคโนโลยี่คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ตขึ้นมาช่วยวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาเหตุผลคำตอบที่มีความเที่ยงตรงแม่นยำไม่เบี่ยงเบียนไปทางใดทางหนึ่ง แม้ผลของการวิเคราะห์ข้อมูลจากเครื่องมือวิทยาศาสตร์จะตรงไปตรงมาก็ตามแต่ผู้อ่านก็คือจิตมนุษย์ว่าความจริงที่ได้นั้น มีเหตุผลเพียงพอสำหรับลงโทษผู้กระทำผิดสำหรับผู้พิพากษาหรือ เมื่อได้ผลการวิเคราะห์ข้อมูลควรรักษาทางยาต่อไปในปริมาณยาขนาดเท่าไหร่สำหรับหมอหรือผลการอ่านข้อมูลด้วยการสอบอารมณ์ของผู้ปฏิบัติว่าเป็นเพราะอุปทานหรือแกล้งบ้า เป็นต้น  

         เมื่อความรู้เรื่องกฎธรรมชาติของพระพุทธเจ้านั้น ก็นำประยุกต์ใช้กับวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ที่แยกจากปรัชญา  โดยใช้เครื่องมือวิทยาศาสตร์มาตรวจสอบของการพัฒนาศักยภาพชีวิตมนุษย์ด้วยวิธีการปฏิบัติสมาธิมีการตรวจสอบคลื่นสองก่อนฝึกสมาธินั้นว่า สภาพของคลื่นสมองมีลักษณะเป็นอย่างไร หลังจากปฏิบัติสมาธิแล้วคลื่นสมองมีลักษณะเป็นอย่างไร ที่จะแสดงให้เห็นว่าจิตผู้นั้นได้รับการพัฒนาศักยภาพจน มีความมั่นคงและหนักแน่นไม่หวั่นไหวต่อปัญหาของชีวิต ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตได้มากน้อยเพียงใดกระบวนการเรียนรู้ของมนุษย์ในยุคปัจจุบันนั้นไม่ว่าจะเป็นสาขาวิชาใด มนุษย์ควรถูกพัฒนาศักยภาพของตนให้สอดคล้องกับหลักวิชาการทางพุทธปรัชญาหรือพุทธศาสนามากยิ่งขึ้น ดังนั้นผู้เขียนจึงต้องวางแนวคิดของการเขียนปรัชญาแดนพุทธภูมิมีจุดเริ่มจากความสงสัยของเจ้าชายสิทธัตถะก่อนออกผนวช ขั้นตอนต่อไปก็หาข้อมูลจากพยานเอกสาร พยานวัตถ พยานบุคคลและพยานเอกสารดิจิทัล มาวิเคราะห์เพื่อหาเหตุผลของคำตอบกันในประเด็นที่สงสัย เมื่อใช้วิธีวิเคราะห์หลายครั้งหาเหตุผลของคำตอบอย่างเดียวกันถือว่า เป็นความรู้ที่ผ่านเกณฑ์การตัดสินอย่างสมเหตุสมผล ปราศจากข้อพิรุธสงสัยในข้อเท็จจริงอีกต่อไปจึงจะถือว่าเป็นความรู้และความจริงในประเด็นนั้น เป็นต้น