บทนำ ศาสนาพราหมณ์ในพระไตรปิฎกตามหลักปรัชญาพุทธภูมิ

 Introduction to Brahmanism in Tipitaka according to Buddhaphumi's philosophy

พระพรหมแห่งวัดถ้ำดาวเขาแก้ว

บทนำ                                                   ศาสนาพราหมณ์เป็นศาสนาที่เก่าแก่ที่สุดในโลก และมีประวัติย้อนหลังไปถึงก่อนเจ้าชายสิทธัตถะจะเสด็จออกผนวช ทรงเป็นพระโพธิสัตว์และเสด็จไปยังดินแดนต่าง ๆ เพื่อค้นหาความจริงแห่งชีวิตมนุษย์ เพื่อพิสูจน์ว่าพระพรหมและพระอิศวรสร้างมนุษย์จากร่างของพระองค์นั้น เป็นจริงตามคำสอนของพราหมณ์อารยันหรือไม่?  พระโพธิสัตว์สิทธัตถะทรงพัฒนาศักยภาพชีวิตของพระองค์หลายวิธีด้วยกันเป็นเวลาถึง ๖ ปีกว่าพระองค์จะทรงค้นพบหลักปฏิบัติแห่งมรรคมีองค์ ๘ เมื่อทรงฝึกปฏิบัติแล้ว พระองค์ตรัสรู้กฎแห่งธรรมชาติแห่งชีวิตด้วยญาณทิพย์ที่เหนือกว่ามนุษย์ทุกคน ชีวิตมนุษย์ขึ้นอยู่กับกรรมของตัวเอง พระองค์ทรงตัดสินพระทัยที่จะเผยแผ่คำสอนและหลักปฏิบัติแห่งมรรคมีองค์ ๘ เพื่อพัฒนาศักยภาพชีวิตของผู้คนในภูมิภาคต่าง ๆ ทั่วอนุทวีปอินเดีย ในสมัยหลังพระพุทธองค์ปรินิพพาน พระเจ้าอโศกมหาราชทรงเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปยังภูมิภาคต่าง ๆ ทั่วโลก เพื่อให้ผู้คนทั่วโลกได้เรียนรู้คำสอนของพระพุทธเจ้าที่ว่ามนุษย์มีวิญญาณเป็นตัวตนที่แท้จริง และดำเนินชีวิตตามกรรมที่สั่งสมไว้ในจิตใจ     เมื่อชีวิตมนุษย์เกิดจากปัจจัยทางร่างกายและจิตใจรวมตัวกัน จนกลายเป็นทารกในครรภ์มารดาและคลอดออกมาเป็นมนุษย์  คำสอนของพระพุทธเจ้าจึงทรงขัดแย้งและหักล้างคำสอนของพราหมณ์ที่ว่า พระพรหมสร้างมนุษย์และวรรณะให้มนุษย์ทำหน้าที่ตามวรรณะที่เกิด  พระศากยมุนีพุทธเจ้าทรงตัดสินพระทัยเผยแผ่คำสอนของพระองค์ เพื่อพัฒนาศักยภาพชีวิตของผู้คนทั่วโลก  โดยปฏิบัติตามมรรคมีองค์ ๘ เพื่อมีชีวิตที่เข้มแข็งด้วยการทำสมาธิ  จนกว่าจิตใจจะบริสุทธิ์ปราศจากอคติต่อผู้อื่นและอารมณ์ฉุนเฉียว  มีบุคลิกอ่อนโยนเหมาะแก่กับการอยู่ร่่วมกับผู้อื่นอย่างสงบสุข มีความมั่นคงในอุดมคติของชีวิตและแน่วแน่ในการปฏิบัติหน้าที่ต่อผู้อื่นด้วยความบริสุทธิ์และยุติธรรม จนบรรลุถึงความรู้ชั้นพระอรหันต์ที่เรียกว่า "อภิญญา ๖"  

           สาเหตุของการเกิดศาสนาพราหมณ์ เมื่อผู้เขียนได้ศึกษาหลักฐานในพระไตรปิฎกมหาจุฬา ฯ ก็ได้ยินข้อเท็จจริงเบื้องต้นว่ามนุษย์ทุกคนกลัวปรากฏการณ์ทางธรรมชาติและภัยสงคราม จำเป็นต้องสร้างชุมชนทางการเมืองให้อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข ด้วยศีลธรรมอันดีของประชาชนและกฎหมาย แต่มนุษย์มีข้อจำกัดในการรับรู้ต่อสภาพแวดล้อมรอบตัวจึงสร้างชุมชนทางการเมืองขึ้นเพื่อปกป้องและคุ้มครองสิทธิและหน้าที่ของประชาชน  ในรัชกาลพระเจ้าโอกกากราชทรงเป็นมหาราชาที่ปกครองอาณาจักรโกลิยะ  ทรงมีศรัทธาในศาสนาพราหมณ์และเชื่อเรื่องการมีอยู่เทพเจ้าหลายองค์ พระองค์จึงทรงปกครองอาณาจักรโกลิยะเป็นรัฐพราหมณ์ โดยการยอมรับเอาคำสอนของพราหมณ์อารยัน เป็นทั้งคำสอนในศาสนาพราหมณ์และกฎหมายวรรณะจารีต โดยแบ่งชาวสักกะออกเป็น ๔ วรรณะ  ชาวโกลิยะก็เชื่อว่ามีเทพเจ้าเช่นกัน ซึ่งจะช่วยให้มนุษย์สมบูรณ์ในชีวิตโดยพิธีบูชายัญของพราหมณ์ แต่การถวายเครื่องบูชาอันมีค่าต่าง ๆ  ก็ได้นำความมั่งคั่งมาสู่พราหมณ์นิกายต่าง ๆ และได้รับการแต่งตั้งเป็นปุโรหิตทำหน้าที่ที่ปรึกษาของวรรณะกษัตริย์ในด้านกฎหมาย ขนบธรรมเนียม และจารีตประเพณี 

             เมื่อมีอิทธิพลทางการเมือง และต้องการผูกขาดการสักการะเทพเจ้า  พวกปุโรหิตจึงเสนอร่างกฎหมายวรรณะจารีตประเพณีไปยังรัฐสภาแห่งอาณาจักรสักกะ เมื่อสมาชิกร่วมประชุมและพิจารณาอนุมัติหลักคำสอนของพราหมณ์ ตราขึ้นเป็นคำสอนในศาสนาพราหมณ์และกฎหมายจารีตวรรณะประเพณี กำหนดให้ชาวสักกะทำงานตามวรรณะที่ตนเกิดโดยแบ่งชาวโกลิยะออกเป็น ๔ วรรณะ ได้แก่วรรณะกษัตริย์ วรรณะพราหมณ์ วรรณะแพศย์และวรรณะศูทร เป็นต้น       ในขณะนั้น  ผู้คนทั่วอนุทวีปอินเดียเชื่อในคำสอนของพราหมณ์อารยันที่ว่า พระพรหมสร้างมนุษย์และวรรณะ เพื่อให้มนุษย์ทำงานตามวรรณะที่พวกเขาเกิดมา และตกลงที่จะทำพิธีบูชายัญพระพรหมตามคำสอนของพราหมณ์เพื่อช่วยให้บรรลุสิ่งที่ปรารถนา นอกจากนี้วรรณะกษัตริย์ยังทรงแต่งตั้งเป็นปุโรหิต (priest) พวกเขาทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาแก่กษัตริย์ในเรื่องกฎหมาย ขบธรรมเนียมและจารีตประเพณี มีอิทธิพลอย่างมากต่อนโยบายทางการเมืองของประเทศในขณะนั้น เมื่อการบูชายัญเป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวัน   นอกจากพราหมณ์ชาวอารยันที่บูชายัญต่อพระพรหม พระอิศวรด้วยการฆ่าสัตว์ มนุษย์  เพชรพลอยและพืชผลแล้ว ยังรวมถึงพราหมณ์ดราวิเดียนที่บูชายัญต่อเทวดาด้วยการฆ่าสัตว์ ในแต่ละปี  การบูชายัญ (sacrifice) มีมูลค่ามหาศาลและนำความมั่งคั่งมาสู่พราหมณ์อารยันและพราหมณ์ดราวิเดียน เมื่อพวกพราหมณ์อารยันมีอำนาจทางการเมืองในฐานะปุโรหิตจึงพยายามจำกัดสิทธิและหน้าที่ของพราหมณ์ดราวิเดียนในการบูชาเทวดา พวกเขาถึงถวายคำแนะนำให้วรรณะกษัตริย์ทรงนำหลักคำสอนของพราหมณ์ เป็นทั้งคำสอนในศาสนาพราหมณ์ และบัญญัติเป็นกฎหมายจารีตประเพณีว่าด้วยวรรณะ โดยแบ่งประชาชนในประเทศออกเป็น ๔ วรรณะให้สิทธิและหน้าที่ในทำงานตามวรรณะของตน 

         การแบ่งวรรณะในอนุทวีปอินเดียตามหลักฐานในพระไตรปิฎกมหาจุฬา ผู้เขียนได้ฟังข้อเท็จจริงเบื้องต้นว่า  การแบ่งวรรณะเริ่มขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้าโอกกากราช บรรพบุรุษในราชวงศ์ศากยะ ชีวิตของเจ้าชายสิทธัตถะทรงเลื่อมใสในศาสนาพราหมณ์ และมีพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของพระองค์มีหลักฐานมากมายในพระไตรปิฎกได้แก่ พิธีดูดวงชะตาชีวิตของพระองค์ พิธีกรรมขนานพระนามตามวันประสูติ คำว่า "สิทธัตถะ" แปลว่าผู้สำเร็จผู้สำเร็จตามมุ่งหมายตามหลักฐานในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานพ.ศ. ๒๕๕๔ เป็นต้น   

                ใครคือศาสดาในศาสนาพราหมณ์?      ในสมัยนั้นมีเจ้าลัทธิพราหมณ์หลายนิกายเกิดขึ้น  เปิดเทวสถานเพื่อสักการะเทพเจ้า และแต่งตั้งตนเองเป็นครู เช่นพราหมณ์อาฬารดาบสและอุทกดาบส ซึ่งเป็นครูของพระโพธิสัตว์สิทธัตถะ เป็นต้น พวกพราหมณ์สนใจศึกษาปัญหาอภิปรัชญาเกี่ยวกับความจริงของชีวิตมนุษย์   โดยพวกเขามีความคิดว่าแก่นแท้ของชีวิตมนุษย์คือถูกสร้างขึ้นจากร่างของพระพรหมและมนุษย์ถูกกำหนดชะตาชีวิตโดยพระพรหมสร้างวรรณะให้พวกเขาปฏิบัติหน้าที่ตามวรรณะที่ตนเกิดมา         เมื่อมหาราชาแห่งแคว้นต่าง ๆ  ทรงเชื่อในคำสอนของพราหมณ์       ทำให้คำสอนของพราหมณ์เป็นทั้งคำสอนในศาสนาพราหมณ์และกฎหมายวรรณะจารีตประเพณี   มีข้อกำหนดไว้าห้ามมิให้แต่งงานข้ามวรรณะ     และห้ามมิให้ประชาชนปฏิบัติหน้าที่ของวรรณะอื่น         พระพรหมสามารถให้คุณและลงโทษมนุษย์ เมื่อผู้ใดฝ่าฝืนคำสอนในศาสนาพราหมณ์      และกฎหมายวรรณะจารีตประเพณีอย่างร้ายแรง   ด้วยการถูกลงพรหมทัณฑ์จากคนในสังคมด้วยการขับไล่ออกจากถิ่นที่อยู่อาศัยไปตลอดชีวิต  เป็นต้น    

               บุคคลในศาสนาพราหมณ์นั้น  เมื่อพราหมณ์เป็น ๑  ใน ๔ วรรณะของสังคมในอนุทวีปอินเดีย     พวกเขาได้รับการยอมรับว่า  เป็นนักบวชที่ถูกต้องตามกฎหมายวรรณะจารีตประเพณี    และได้รับแต่งตั้งเป็นปุโรหิตโดยมีหน้าที่ให้คำปรึกษาแก่ราชวงศ์ศากยะ มีอิทธิพลอย่างมากต่อนโยบายการบริหารประเทศแก่ราชวงศ์ศากยะ         ดังหลักฐานปรากฏในพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬา ฯ   เช่น     เมื่อพระเจ้าเสนทิโกศลทรงฝันร้าย  พระองค์ทรงปรึกษากับปุโรหิต         เพื่อประกอบพระราชพิธีบูชายัญต่อเทพเจ้าที่พระองค์เชื่อ    แต่การบูชายัญจำเป็นต้องมีการฆ่าสัตว์จำนวนมาก    ใช้ทรัพย์สิน  แก้วแหวน   เงินทอง พืชและธัญพืชเป็นเครื่องบูชาแด่เทพเจ้า เป็นต้น         เครื่องบูชานี้นำความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ทั้งพราหมณ์มิลักขะและพราหมณ์อารยัน   หากพราหมณ์ผู้ทำพิธีบูชายัญได้ช่วยให้มหาราชาทรงบรรลุความปรารถนาและมีชื่อเสียงเป็นที่นับถือของประชาชน    และมีอิทธิพลทางการเมืองเหนือมหาราชาในแคว้นต่าง   ๆแล้ว พระองค์ทรงแต่งตั้งพราหมณ์ผู้นั้นเป็นปุโรหิตที่ปรึกษาของมหาราชาในด้านกฎหมาย ขนบธรรมเนียมและจารีตประเพณี   เป็นต้น              เมื่อชาวอารยันถวายเครื่องบูชายัญแด่พระพรหมและพระอิศวรส่วนพราหมณ์ดราวิเดียน    ถวายเครื่องบูชายัญเทวดาเช่นกัน   ทำให้เกิดการต่อสู้ระหว่างพราหมณ์อารยันกับพราหมณ์มิลักขะเพื่อประโยชน์ของลาภสักกการะ        เมื่อพราหมณ์อารยันเป็นนักบวชที่ถูกตามกฎหมาย      และทำหน้าที่เป็นปุโรหิตที่ปรึกษาวรรณะกษัตริย์ คิดหาวิธีรักษาผลประโยชน์แห่งลาภสักการะของตนไว้  โดยยกย่องพระพรหมว่าเป็นเทพผู้ยิ่งใหญ่ที่ประชาชนควรเคารพและนับถือ  โดยอ้างเหตุผลของคำตอบว่าเป็นเทพเจ้าที่สร้างมนุษย์จากร่างกายของพระองค์เอง     แต่ก็ดูหมิ่นเทวดาที่ชาวมิลักขะนับถือน้ำเป็นเทวดา

            เมื่อลัทธิพราหมณ์เข้ามามีอิทธิพลต่อการเมือง    การปกครอง  เศรษฐกิจ   สังคม  ศาสนาและวัฒนธรรมในแคว้นสักกะ  พวกพราหมณ์ ก็ค้นพบหนทางที่จะยึดอำนาจอธิปไตยโดยสมบูรณ์ พวกเขาไม่ยอมให้พวกดราวิเดียนมีอิทธิพลต่อการเมืองในแคว้นสักกะอีกต่อไป โดยปุโรหิตได้ให้คำแนะนำต่อวรรณะกษัตริย์ ผู้มีอำนาจอธิปไตยในการปกครองประเทศ  เพื่อหาทางจำกัดสิทธิและหน้าที่ของชาวมิลักขะมิในด้านเศรษฐกิจ สังคม  การปกครอง  ศาสนาและวัฒนธรรม  เป็นต้น ปุโรหิตเสนอให้สมาชิกรัฐสภาแห่งแคว้นโกลิยะ กำหนดคำสอนของพราหมณ์เป็นทั้งคำสอนในศาสนาพราหมณ์ และกฎหมายวรรณะจารีตประเพณี โดยอ้างว่าเมื่อพระพรหมสร้างมนุษย์จึงสร้างวรรณะให้มนุษย์ปฏิบัติหน้าที่ตามวรรณะที่ตนเกิดมา โดยแบ่งผู้คนออกเป็น ๔ วรรณะคือ  วรรณะพราหมณ์ วรรณะกษัตริย์ วรรณะแพศย์และจัดให้พวกมิลักขะอยู่ในวรรณะศูทร มีสิทธิและหน้าที่เป็นเพียงคนรับใช้พวกวรรณะทั้ง ๔  เท่านั้น   

     นอกจากนี้พวกอารยันได้ตรา "พระธรรมของกษัตริย์"  ซึ่งเป็นกฎหมายรัฐธรรมนูญตามจารีตประเพณีสูงสุดในการบริหารประเทศ ซึ่งเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "หลักอปริหานิยธรรม" เมื่อชีวิตถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าตามคำสอนของศาสนาพราหมณ์ และกฎหมายวรรณะตามจารีตประเพณี โดยพวกเขาต้องทำงานตามวรรณะที่พวกเขาเกิดมา การแต่งงานระหว่างวรรณะเป็นสิ่งต้องห้ามในสังคม เพราะจะทำให้บุคคลนั่นสูญเสียสิทธิและหน้าที่ในอาชีพตามวรรณะที่ตนเกิดมาและถูกคนในสังคมลงพรหมทัณฑ์ด้วยการขับออกจากสังคม หรือถูกคนในครอบครัวฆ่า เพื่อรักษาเกียรติยศของคนในครอบครัวจึงต้องออกไปใช้ชีวิตตามท้องถนนในพระนครใหญ่ เช่น พระนครกบิลพัสดุ์     พระนครโกลิยะ พวกเขาต้องหาเลี้ยงชีพด้วยการทำงานสกปรก เช่น ทิ้งขยะ  ทำความสะอาดห้องน้ำ   ท่อระบายน้ำเพื่อแลกกับค่าจ้างที่ต่ำและไม่มีสิทธิเป็นของเจ้าของที่ดินเพราะสงวนสิทธิไว้เฉพาะคนวรรณะสูงเท่านั้น เมื่อระลึกถึงความจริงได้เช่นนี้  ชีวิตของพวกจัณฑาลหรือชนไร้วรรณะ ดังนั้นจึงเหมือนว่า พระพรหม จะเป็นผู้กำหนดชะตากรรมของพวกเขาไว้แล้ว เช่น    นางปฏาจาราหญิงวรรณะพราหมณ์ แอบมีความสัมพันธ์กับชายวรรณะศูทร ซึ่งเขาเป็นคนรับใช้ภายในปราสาทขนาง เมื่อพ่อแม่หาคู่ครองกับชายวรรณะเดียวกัน พวกเขาจึงตัดสินใจหนีตามกันไปห่างออกไป ๑๐๐ กิโลเมตรจากบ้านเกิดของนางปฏาจารา   แม้พวกเขาจะสมหวังในความรัก แต่ใช่พวกเขาจะมีความสุขตลอดไป แต่ก็ยังมีปัญหาอื่น ๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตก่อให้เกิดความทุกข์ที่ที่เหนือความคาดหมายที่ตนจะควบคุมได้ เป็นต้น

ริมฝั่งแม่น้ำคงคาเมืองพาราณสี ๒๕๖๓ 

            ในรัชสมัยของพระเจ้าโอกกากราชแห่งแคว้นโกลิยะ      พระราชโอรสและพระธิดาของพระองค์ทรง   อพยพผู้คนจากแคว้นโกลิยะเพื่อสร้างแคว้นใหม่ ในบริเวณป่าเรียกว่า "เมืองกบิลพัสดุ์"     และประกาศอาณาเขตของตนให้เป็นประเทศเอกราชไม่ขึ้นตรงอยู่กับแคว้นโกลิยะโดยจัดตั้งเป็นแคว้นใหม่ เรียกว่า  "แคว้นสักกะ"  โดยมีพรหมแดนเชื่อมต่อกับแคว้นโกลิยะด้านทิศตะวันออก    ด้านทิศเหนือพรมแดนจดเทือกเขาหิมาลัย  ทิศตะวันตกจดแคว้นโกศล   เป็นต้น   สถานการณ์ทางการเมืองของแคว้นสักกะ       มีพื้นฐานอยู่บนระบบรัฐของศาสนาพราหมณ์  ผู้คนเชื่อเรื่องการมีอยู่ของเทพเจ้าหลายองค์        จึงมีการบูชาเทพเจ้าตลอดทั้งปี  สร้างรายได้มหาศาลสำหรับพราหมณ์อารยันและพราหมณ์มิลักขะ        เมื่อปุโรหิตอารยันเห็นว่าการบูชายัญด้วยการฆ่าสัตว์ถวายเทพเจ้าและเทวดา     ถือเป็นสร้างความมั่งคั่งมหาศาลแก่พราหมณ์ทั้งสองนิกายพวกเขายังมีความรู้เกี่ยวกับนิติศาสตร์   ขนบธรรมเนียม และจารีตประเพณีอีกด้วย          เมื่อพิธีกรรมบูชายัญและสาธยายพระเวทสามารถทำได้ทั้งสองนิกาย  เมื่อพวกพราหมณ์มีสติระลึกถึงปัญหาที่่่จะเกิดขึ้นในอนาคตเมื่อพวกมิลักขะยังมีอำนาจทางเศรษฐกิจจากการบูชาเทวดา    อาจได้รับแต่งตั้งเป็นปุโรหิตมีหน้าที่ให้คำปรึกษาแก่มหาราชแห่งแคว้นโกลิยะได้  จึงเป็นเรื่องยากที่ชาวอารยัน จะปกครองประเทศให้เจริญรุ่งเรืองเพื่อประชาชนของตนเพียงผู้เดียว  เพื่อความมั่นคงของประเทศ       สมาชิกรัฐสภามาจากวรรณะกษัตริย์จึงบัญญัติคำสอนของพราหมณ์        เป็นทั้งคำสอนของศาสนาพราหมณ์และกฎหมายวรรณะ เพื่อจำกัดสิทธิและหน้าที่ของพราหมณ์มิลักขะ   ศึกษาปรัชญาศาสนาพราหมณ์ในการประกอบพิธีบูชายัญได้ และจำกัดอำนาจทางเศรษฐกิจไม่ให้มีที่ดินเป็นของตนเอง   และมีหน้าที่เป็นเพียงคนรับใช้ชาวอารยันเท่านั้น  

              เมื่อสมาชิกรัฐสภาของวรรณะกษัตริย์ของแคว้นต่าง ๆมีหน้าที่ในการปกครอง       คำสอนของพราหมณ์ถือเป็นทั้งคำสอนของศาสนาพราหมณ์และกฎหมายวรรณะจารีตประเพณี   โดยอ้างว่าพระพรหมทรงสร้างมนุษย์     พระองค์จึงสร้างวรรณะให้มนุษย์ที่พระองค์ทรงสร้างขึ้นมานั้นให้ปฏิบัติหน้าที่ตามวรรณะที่ตนเกิดโดยยกมาเป็นข้ออ้างในการตรากฎหมายจารีตประเพณีโดยแบ่งประชาชนในแคว้นสักกะ  ออกเป็น ๔ วรรณะ ให้มีสิทธิหน้าที่ในการประกอบอาชีพตามวรรณะตนเกิดมาโดยอ้างว่า  พระพรหมสร้างไว้นั้นมีสถาพบังคับตามกฎหมาย   มีบทลงโทษด้วยการลงพรหมทัณฑ์ในสังคม  ด้วยการขับไล่ออกจากสังคมนั้นได้การออกกฏหมายแบ่งวรรณะนั้นยกเลิกมิได้  เพราะขัดต่อธรรมของกษัตริย์ในการปกครองประเทศยิ่งเพิ่มการดูหมิ่น  เกลียดชังสร้างปัญหาให้แก่คนวรรณะต่ำการแต่งงานระหว่างชนวรรณะพราหมณ์กับพวกศูทรนั้น      ทำให้เกิดชนไร้วรรณะและถูกลงพรหมทัณฑ์จากสังคมถูกขับไล่ออกจากสังคมหมู่บ้านที่เคยพำนักอาศัยไปใช้ชีวิตอยู่ข้างถนนในพระนครกบิลพัสดุ์ พระนครเทวทหะและพระนครสาวัตถี  เป็นต้น เมื่อถึงยุคสมัยของพระเจ้าสุทโธทนะเป็นกษัตริย์ปกครองแคว้นสักกะ ตามสิทธิหน้าที่ของชนวรรณะกษัตริย์  เจ้าชายสิทธัตถะทรงเสด็จเยี่ยมประชาชน ทรงพบปัญหาความทุกข์ยากของประชาชนแคว้นสักกะ โดยเฉพาะพวกจัณฑาล  หมดสิทธิหน้าที่ในการประกอบอาชีพตามวรรณะที่ตนเกิดมาเพราะเป็นชนไร้วรรณะ  เกิดจากการแต่งงานข้ามวรรณะ  ทรงตัดสินพระทัยใช้ระบบการเมืองแก้ไขปัญหาสังคม      ผ่านรัฐสภาศากยวงศ์   เพื่อปฏิรูปสังคมให้ประชาชนมีสิทธิเสรีภาพในการประกอบอาชีพอย่างเท่าเทียมกัน           แต่รัฐสภาไม่อนุมัติเพราะขัดต่อธรรมกษัตริย์  เป็นหลักนิติศาสตร์สูงสุดในการบริหารปกครองที่เรียกว่า "ราชอปริหานิยธรรม"        เมื่อทรงศึกษาข้อมูลของสภาพปัญหาในสังคมในยุคนั้น  ทรงเห็นว่าปัญหาเรื่องวรรณะนั้น    เกิดจากความเชื่อเรื่องเทพเจ้ามีอยู่จริง      และเชื่อว่าเทพเจ้าได้กำหนดโชคชะตาตนไว้แล้วด้วยการสร้างวรรณะ   ประชาชนต้องยอมรับสภาพโดยไม่สามารถยกเหตุผลขึ้นมาหักล้างโต้แย้งความเชื่อนั้น         เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะทรงเห็นว่า ปัญหาของวรรณะไม่อาจแก้ไขได้ด้วยระะบบ รัฐสภาศากยวงศ์จึงตัดสินใจออกผนวช    เป็นศากยมุนีพระโพธิสัตว์ทรงพัฒนาศักยภาพของชีวิตจนตรัสรู้ (ค้นพบ) กฎธรรมชาติของความเป็นจริงของชีวิตมนุษย์นั้นเป็นไปตามการกระทำของตนเองที่สั่งสมไว้ในจิตตนเอง หาใช่พระพรหมลิขิตโชคชะตามนุษย์ไว้ไม่ 

ริมฝั่งแม่น้ำคงคา ๒๕๖๓

      ในยุคปัจจุบัน แม้ว่าโลกจะเจริญรุ่งเรือง ด้วยเทคโนโลยี่คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ต ก็มีการสร้างแพลตฟอร์มอินเตอร์เน็ต  เพื่อเป็นพื้นที่แบ่งปันความรู้จากประสบการณ์ชีวิตผ่านประสาทสัมผัสและสั่งสมอยู่ในจิตใจของมนุษย์ส่งข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต เพื่อให้ผู้คนทั่วโลกสามารถเปิดอินเตอร์เน็ตได้ ไปศึกษาและรับความรู้จากเว็บไซต์บนอินเตอร์เน็ต      เป็นเครื่องมือของมนุษย์ได้รู้เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเกินขอบเขตของอวัยวะอินทรีย์ทั้ง ๖ ของร่างกายมนุษย์  แม้ว่าผู้คนจะมีชีวิตที่ดี มีความสบายใจในชีวิต มีครอบครัวที่อบอุ่นอยู่ด้วยกันและทุกคนก็มีงานที่ดี  แต่จิตวิญญาณของมนุษย์เต็มไปด้วยตัณหาซ่อนเร้นอยู่ในจิตใจ จิตใจจะมัวเมาและระงับอารมณ์ดังกล่าว เนื่องจากความอ่อนแอและความท้อแท้ในจิตใจ จึงไม่สนใจที่จะพัฒนาศักยภาพชีวิตของตนเอง ให้มีความมั่นคงและหวั่นไหวต่อปัญหาต่างๆ ที่ต้องเผชิญอยู่ตลอดเวลา จนกลายเป็นทุกข์เพราะติดอยู่กับปัญหานั้น  จึงยากแก่การแก้ไขคิดหาแก้ปัญหา  ดังนั้นวัดต่าง ๆ ที่พระพรหม  ประดิษฐานอยู่ จึงเต็มไปด้วยเครื่องบูชา เรียกว่า "อามิสบูชา"  เพื่อถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระพรหม  เพื่อช่วยให้บรรลุความสมปรารถนาของตนที่เห็นได้ชัดตลอดเวลา การศึกษาเรื่องศาสนาพราหมณ์จึงเป็นหัวข้อที่น่าสนใจมาก เพราะเวลาผ่านไปกว่า ๒,๕๐๐ ปี แต่กลิ่นอายของการบูชาพระพรหมยังคงอยู่   เทรนด์ไม่เคยจางหายไปจากปรากฏการณ์เกิดขึ้นทางสังคม  เป็นต้น 

          ด้วยเหตุนี้ ผู้เขียนจึงเกิดความสงสัยในความจริงของศาสนาพราหมณ์ว่าใครคือศาสดาในศาสนาพราหมณ์?  หลักคำสอนมีอะไรบ้าง? พิธีกรรมเป็นอย่างไร?  ลูกศิษย์มีใครบ้าง ?  ศาสนาพราหมณ์ในสมัยก่อนพุทธกาลมีความสอดคล้องและแตกต่างจากศาสนาฮินดูอย่าง ไร ?  หรือสมเหตุสมผลแค่ไหน ?  ผู้เขียนชอบศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับความจริงของศาสนาพราหมณ์ต่อไป จะตรวจสอบข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐานให้เพียงพอ เช่น พระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬา ฯ  อรรถกถา ฏีกา และคัมภีร์อื่น ๆ เป็นต้น  มาวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้จากหลักฐานต่าง ๆ เพื่อหาเหตุผลมาอธิบายความจริงของคำตอบเกี่ยวกับศาสนาพราหมณ์ในพระไตรปิฎก บทความวิเคราะห์นี้จะเป็นประโยชน์พระธรรมทูตสายต่างประเทศ  เพื่อบรรยายแก่ผู้แสวงบุญในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่ง เพื่อให้เนื้อหาของพระพุทธศาสนาเป็นไปในทิศทางเดียวกัน ส่วนกระบวนการและวิธีพิจารณาความจริงของพระพุทธศาสนา จะเป็นประโยชน์ต่อนิสิตปริญญาเอกสาขาปรัชญา และพระพุทธศาสนาเพื่อใช้เป็นแนวทางการวิเคราะห์ข้อมูลโดยอนุมานความรู้   เพื่อหาเหตุผลมาอธิบายข้อเท็จจริงของคำตอบ และเป็นความรู้ที่ผ่านเกณฑ์การตัดสินอย่างสมเหตุสมผล ไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับความจริงอีกต่อไปเป็นที่ยอมรับและเป็นสากล