Buddhaphumi's philosophy: The value of thinking for others
บทนำ
โดยทั่วไปแล้ว มนุษย์เกิดมาเพื่อแสวงหาสิ่งต่าง ๆ มาสนองความต้องการของพวกเขา แต่เมื่อชีวิตไม่เที่ยง ทุกคนที่เกิดมาก็ต้องตาย มันเป็นกฎธรรมชาติที่มนุษย์ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ขณะที่พวกเขาอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์นั้น จิตใจของมนุษย์อาศัยอวัยวะอินทรีย์ทั้ง ๖ ในร่างกาย เพื่อรับรู้เรื่องราวของกิเลสต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตและสั่งสมเป็นกิเลสในจิตใจ และนำอารมณ์เหล่านั้นมาปรุงแต่งแล้วสร้างความปรารถนาในอารมณ์ต่าง ๆ เพื่อตอบสนองความต้องการตนเอง เช่น ความอยากดำรงตำแหน่งในหน้าที่การงานที่ตนฝันไว้ การทำงานเพื่อพระพุทธศาสนาทำให้ผู้เขียนมีคุณค่าของตนเอง แต่การทำงานนั้นหลายคนทำเพื่อวัตถุประสงค์ในการรับค่าตอบแทน เมื่อลงมือทำแล้วไม่ตั้งใจทำงานขาดความทุ่มเทเพื่อได้ผลลัพท์ของงานและศิลปะในการทำงานจึงไม่มีความภาคภูมิใจในผลงานของตนเองมากนัก เหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผู้เขียนได้ตัดสินใจเขียนปรัชญาแดนพุทธภูมิไว้เป็นความทรงจำในชีวิต เมื่อทุกคนเจริญเติบโตขึ้นด้วยวัยและการศึกษา ควรมีอาชีพก้าวหน้าและเติบโตไปพร้อมชีวิตของตนด้วยเพราะงานคือคุณค่าของชีวิตให้ผู้คนต่างยอมรับซึ่งกันและกันนั้น เป้าหมายในชีวิตของทุกคนคือความสำเร็จในหน้าที่การงาน งานเป็นกิจกรรมที่เราต้องทำตลอดเวลาเพื่อแสดงศักยภาพของเราหรือพลังที่ซ่อนอยู่ในชีวิตเพื่อให้คนอื่นรับทราบว่ามีทักษะใช้ความรู้ แสดงความสามารถในการทำงาน และมีรายได้เลี้ยงตัวเองได้ ทำให้เขารู้มีเกียรติมีสถานะที่สง่างามในสังคม การใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นอย่างมีความสุข แม้มหาวิทยาลัยบานารัสฮินดู จะเป็นมหาวิทยาลัยในศาสนาฮินดู แต่เป็นมหาวิทยาลัยแห่งชาติของรัฐบาลกลาง ได้ให้ความสำคัญกับการศึกษาพระพุทธศาสนา โดยเปิดหลักสูตรบาลีและการศึกษาพุทธศาสนา ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งในภาควิชาปรัชญาและศาสนาของคณะศิลปศาสตร์ในมหาวิทยาลัยบานารัสฮินดู ต้องถือว่า รัฐบาลอินเดียให้ความสำคัญกับการศึกษาพระพุทธศาสนา เพราะพุทธศาสนาเป็นภูมิปัญญาแห่งชาวอินเดีย ที่ถูกนำไปเผยแผ่ในดินแดนต่าง ๆ ทั่วโลก จนฝั่งรากลึกลงในจิตวิญญาณของชาวพุทธทั่วโลกจนกลายเป็นสัญญาอยู่ในจิตใจและชาวพุทธในดินแดนนั้น ก็ได้ยึดเอาแนวคิดในพระพุทธศาสนาไปสร้างศาสนวัตถุมีมูลค่าหลายหมื่นล้านบาท จนกลายเป็นวัฒนธรรมการท่องเที่ยวเชิงศาสนาสร้างรายได้จำนวนมหาศาลในแต่ละปี เนื่องจากมีนักท่องเที่ยวหลายล้านคนเข้ามาในประเทศ เพื่อสร้างงานให้กับคนท้องถิ่นมีรายได้ดูแลศาสนาสถาน ที่พักโรงแรมให้ความปลอดภัยแก่ผู้แสวงบุญ และพัฒนาศักยภาพของผู้คนในสถานปฏิบัติธรรม เพื่อมีอินทรีย์มั่นคงไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคและปัญหาต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิต สามารถพึงพาตนเองได้ตามหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาไม่ว่าใครจะมีเหตุผลของคำตอบเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาในแง่มุมบวกหรือลบก็ตาม แต่พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาแห่งภูมิปัญญาของชาวอารยันโดยกำเนิดในสาธารณรัฐอินเดีย ควรได้รับการรักษา สืบสาน และต่อยอดพระพุทธศาสนาให้เป็นสมบัติของมนุษยชาติ ที่ควรนำไปพัฒนาศักยภาพของชีวิตมนุษย์ทุกคนให้มีความเจริญรุ่งเรืองทางสติปัญญายิ่งขึ้นไป
ในปี พ.ศ.๒๕๕๔ผู้เขียนได้มาอาศัยและศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยบานารัสฮินดู ซึ่งอยู่ในเมืองพาราณสี และอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยที่ผู้เขียนศึกษา กองโบราณคดีของอินเดียเรียกป่าอิสิปตนมฤคทายวันว่า "วัดพระพุทธเจ้า" ซึ่งเป็นสถานที่แสดงปฐมเทศนาของศายมุนีพระพุทธเจ้าแก่ปัญจวัคคีย์นั้น เมืองพาราณสีได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าให้เป็น ๑ ใน ๔ เมืองแห่งสังเวชนียสถาน ที่พระพุทธองค์ทรงโปรดให้พุทธบริษัท๔ เดินทางมาแสวงบุญเป็นประจำทุกปี และเป็นเมืองที่สร้างโอกาสให้แก่ผู้เขียนรู้จักคุณค่าของชีวิตตนเองต่อผู้อื่น ได้ใช้ความรู้ในวิชาพระพุทธศาสนาที่สั่งอยู่ในจิตของผู้เขียนมาเป็นเวลาหลายปี ไปบรรยายให้แก่ผู้แสวงบุญชาวพุทธไทยและนานาชาติฟัง ผู้เขียนรู้สึกปิติทุกครั้งที่ได้ทำงานรับใช้พระพุทธเจ้าในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ และสถานที่ทำงานที่ยิ่่งใหญ่ที่สุดในโลกที่ไม่มีขีดจำกัด การเดินทางไปแสวงบุญในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ มีระยะทางไม่น้อย ๑,๒๐๐ กิโลเมตร ต้องใช้ทั้งความเพียรอดทนของร่างกายและจิตใจ ต่อสู้กับความเหนื่อยล้าและต้องทุ่มเทใช้พลังงานในการบรรยายมาก หากผู้เขียนไม่ได้เดินทางมาศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยบันนารัสฮินดูซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาระดับโลกด้านปรัชญาและศาสนาตั้งอยู่ในดินแดนของถิ่นกำเนิดของพระพุทธศาสนา อำเภอพาราณสี รัฐอุตตรประเทศ สาธารณรัฐอินเดียแล้ว ผู้เขียนคงไม่มีโอกาสเรียนรู้วิธีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาต่อยอดแตกแขนงวิธีการออกมาได้หลากหลายวิธีด้วยกัน ดังปรากฏหลักฐานที่มาของความรู้ในพยานเอกสารพระไตรปิฎกหลายฉบับด้วยกัน การทำงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ นั้น แม้จะเป็นการเผยแผ่แก่ผู้แสวงบุญชาวไทยพุทธด้วยกันเองก็ตาม แต่ก็เป็นการรักษาศรัทธาของชาวไทยพุทธที่มีต่อพระพุทธเจ้าอยู่แล้วให้มีจิตศรัทธายิ่ง ๆ ขึ้นไป ส่วนผู้ยังไม่มีศรัทธานั้น เมื่อได้ฟังคำบรรยายแล้วจะได้เกิดศรัทธาในการตรัสรู้ของศากยมุนีพระพุทธเจ้าในกฎธรรมชาติ ที่มีจิตวิญญาณเป็นสาระอันเป็นแก่นแท้ของชีวิตมนุษย์ทุกคนอยู่ภายใต้กฏธรรมชาตินี้ จิตจะเป็นผู้รับผลของกรรมทุกอย่างที่ชีวิตตนลงมือเป็นสัญญาอยู่ในจิตนั้น และฟุ้งซ่านขึ้นมาเป็นมโนภาพอยู่ในจิตวิญญาณเสมอจนกลายเป็นนิวรณ์ขัดขวางมิให้เราน้อมจิตไปสู่การปฏิบัติธรรมตามวิธีการของมรรคมีองค์ ๘ เป็นต้น
การที่ผู้เขียนได้มีส่วนร่วมในการทำงานเผยแผ่พุทธศาสนาในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ เป็นเวลาหลายปีถือเป็นการสร้างบุญกุศลสั่งสมไว้ในจิตวิญญาณเป็นผู้มีส่วนร่วมในการสร้างปัญญาบารมีแก่ผู้แสวงบุญชาวไทยพุทธด้วยการพัฒนาศักยภาพของชีวิตให้มีอินทรีย์แก่กล้า เป็นผู้สติระลึกถึงปัญหาของชีวิตที่ผ่าน มีจิตเท่าทันที่ได้พิจารณาในปัญหาที่จรเข้านั้น เพื่อแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นด้วยสติปัญญาของตนเอง เห็นวิธีการใช้วิชาการความรู้ในพระพุทธศาสนาเป็นรูปธรรมอย่างเด่นชัดยิ่งขึ้น โดยเฉพาะวิธีการปฏิบัติบูชาในแดนพุทธภูมินั้น ก่อให้เกิดศรัทธาแก่ผู้แสวงบุญมากยิ่งขึ้นเพราะสามารถนำวิธีการนั้นไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ การที่ผู้เขียนได้มาศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยบันนารัสฮินดู ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยอันดับต้น ๆ ของโลกและตั้งอยู่ในอำเภอพาราณสี รัฐอุตตรประเทศ สาธารณรัฐอินเดียอันเป็นเมืองกำเนิดพระพุทธศาสนา และสถานแสดงปฐมเทศนาของพระศากยมุนีพระพุทธเจ้า ในแต่ละปีจึงมีผู้แสวงบุญชาวไทยมาเยี่ยมเมืองนี้ไม่น้อยกว่าปีละ ๑๕,๐๐๐ คน เพราะเป็นหนึ่งในสี่ของสังเวชนียสถานที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ในมหาปรินิพพานสูตร พระองค์ทรงโปรดให้ชาวพุทธทั่วโลกควรมีเดินทางมาปฏิบัติบูชาสักครั้งหนึ่งในชีวิต
การได้มาพำนักในอำเภอพาราณสี เป็นเมืองแสวงบุญของชาวพุทธทั่วโลกเพราะเป็นสถานที่แสดงปฐมเทศนาซึ่งเป็น ๑ ใน ๔ สังเวชนียสถานได้อย่างน้อยปีละครั้ง แม้จะเสียค่าบัตรผ่านประตูในช่วงเวลานั้นใน ปี ค.ศ. ๒๐๐๒ ครั้งละ ๑๐๐ รูปีเพื่อเข้าไปสวดมนต์ภาวนาในสถานที่แสดงปฐมเทศนาของพระพุทธเจ้าก็ตามและเป็นช่วงหนึ่งของโอกาสของชีวิตผู้เขียนที่ควรจะทำ เพราะการเดินทางมาสู่สถานที่แสดงปฐมเทศนานั้นเป็นเรื่องยากพอสมควร การเดินทางมาต้องมีค่าใช้จ่ายพอสมควร ห่างจากหอพักที่ผู้เขียนพำนักอยู่ในมหาวิทยาลัยบานารัสเพียง ๑๕ กิโลเมตรเท่านั้นเอง และในช่วงก่อนเข้าพรรษา ๑ วันผู้เขียนและนิสิตระดับปริญญาโทและปริญญาเอกได้ไปปฏิบัติบูชาเนื่องในวันอาสาฬหบูชาเป็นประจำทุกปี ในบริเวณลานธรรมรอบบริเวณของธัมเมฆสถูปซึ่งเป็นสถานที่เกิดดวงตาเห็นธรรมของปัญจวัคคีทั้ง ๕ ทำให้ผู้เขียนได้เรียนรู้วิธีการประกอบพิธีกรรมของการปฏิบัติบูชาในสังเวชนียสถานและรู้จักเนื้อหาวิชาการทางพระพุทธศาสนาที่ใช้บรรยายในสถานที่นั้น เป็นต้น ดังนั้นในยามผู้เขียนว่างจากการศึกษาเล่าเรียนเขียนวิทยานิพนธ์ในระดับปริญญาเอกในมหาวิทยาลัยบันนารัสฮินดู เมืองพาราณสี ได้รับโอกาสทำงานในการทำหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนา ไปบรรยายเล่าเรื่องราวในสถานที่แสดงปฐมเทศนาของพระพุทธเจ้าให้แก่ชาวพุทธไทยฟังและใช้เวลาร่วมปฏิบัติบูชากับคณะผู้แสวงบุญเป็นประจำ เพราะถือว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากของชีวิต การได้ถ่ายทอดความรู้ที่เคยมีประสบการณ์ในการใช้ความรู้ของการแสวงบุญนั้นใน Blogger นั้น ย่อมเป็นประโยชน์ต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาและเป็นบุญกุศลสั่งสมอยู่ในจิตของผู้นั้นต่อไป เป็นการทำงานให้เรารู้จักคุณค่าของชีวิต เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น