๒.ประเภทความจริงเกี่ยวกับอาณาจักรโมริยะในพระไตรปิฎกมหาจุฬาลงกรณ

2. Types of truths about the Maurya kingdom in the Maha Chulalongkorn Tripitaka

๑.บทนำ            

             โดยทั่วไปแล้ว   พระพุทธเจ้าตรัสรู้ความจริง ที่มนุษย์สามารถรับรู้ได้ด้วยอายตนะภายในที่เรียกว่า "ความจริงที่สมมติขึ้น" และความจริงของสิ่งที่มนุษย์ไม่สามารถรับรู้ได้ผ่านอายตนะภายในร่างกายที่เรียกว่า "ความจริงขั้นปรมัตถ์"     กล่าวอีกนัยหนึ่ง มนุษย์มักสันนิษฐานว่าสิ่งที่มนุษย์รับรู้ผ่านอายตนะภายในนั้นเป็นความจริงแท้  ตัวอย่างเช่น  มนุษย์มีตัวตน ทุกคนเกิดมาต้องตาย  นี่คือ ธรรมชาติของชีวิตที่ทุกคนรู้กันมานานแล้ว     แม้ว่านักปรัชญาบางท่านได้พัฒนาทฤษฎีเกี่ยวกับความจริงขึ้นมา โดยยึดหลักที่ว่ามนุษย์เกิดมาต้องตาย และเมื่อตายไปแล้วก็ดับสูญ ไม่เหลือสิ่งใดไว้เบื้องหลังเลย  

             อย่างไรก็ตาม แต่เมื่อมนุษย์เผชิญกับความทุกข์ทรมานอย่างไม่สิ้นสุด พวกเขาต้องหันไปพึ่งผู้อาวุโสในบ้านเมือง ซึ่งเป็นที่พึ่งพิงของพวกเขาในขณะนั้น  เนื่องจากการใช้เหตุผลอธิบายให้เข้าใจความจริงนั้น ไม่สามารถแก้ไขปัญหาชีวิตของพวกเขาได้อย่างยั่งยืน  เพราะมนุษย์กลับมามีความทุกข์อีกเป็นเช่นนี้อยู่ตลอดเวลา พวกพราหมณ์จึงสร้างเทพเจ้าขึ้นมาเพื่อช่วยมนุษย์ให้หลุดพ้นจากความทุกข์  โดยใช้เหตุผลเป็นเครื่องมือในการอธิบายถึงการมีอยู่ของเทพเจ้าในฐานะเป็นที่พึ่งพิง   มนุษย์สามารถเข้าถึงการมีอยู่ของเทพเจ้าเหล่านี้ได้ด้วยการบูชายัญเท่านั้น   เมื่อการบูชาเทพเจ้ากลายเป็นเรื่องปกติในสังคม มันกลายเป็นแหล่งแห่งประโยชน์อันยิ่งใหญ่สำหรับพราหมณ์อารยันและพราหมณ์มิลักขะ และพวกเขาแสวงหาวิธีปกป้องผลประโยชน์ของตนเอง   

               การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้านั้น    ได้สอนให้ชาวอนุทวีปอินเดียว่า  มนุษย์ไม่ได้เกิดจากร่างกายของพระพรหม     ดังที่พราหมณ์อารยันได้สั่งสอนไว้  แต่เกิดจากการปฏิสนธิวิญญาณในครรภ์มารดา       ปัจจัยทางกายและจิตใจได้ก่อตัวและรวมเป็นทารก         เมื่ออายุได้ ๙ เดือน  ทารกก็เกิดมา      มีชีวิตอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง  แล้วก็ดับสูญไป  อายตนะภายในของมนุษย์รับรู้ได้เพียงความจริงที่สมมติขึ้นเท่านั้น              ส่วนความจริงอยู่ขั้นปรมัตถ์ที่อยู่เหนือขอบเขตการรับรู้ของมนุษย์นั้น มนุษย์ทั่วไปไม่สามารถเข้าถึงได้    ยกเว้น พระพุทธเจ้า    พระปัจเจกพุทธเจ้าพระอรหันต์       เพราะพระอริยบุคคลเหล่านี้ได้พัฒนาศักยภาพชีวิตของตนตามแนวทางปฏิบัติของอริยมรรคมีองค์  ๘     ซึ่งพระพุทธเจ้าได้ทรงค้นพบแล้ว

           ดังนั้นความจริงทางอภิปรัชญาตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าจึงสามารถแบ่งออกได้สองประเภท  คือ           

                   ๑.ความจริงที่สมมติขึ้น   

                   ๒.ความจริงขั้นปรมัตถ์   เป็นต้น

๑.ความจริงที่สมมติขึ้น 

        โดยทั่วไป  สิ่งที่มนุษย์รับรู้มักจะปรากฏ อยู่ชั่วช่วงระยะเวลาหนึ่งแล้วก็เลือนหายไป อย่างไรก็ตามก่อนที่สิ่งเหล่านี้จะเลือนหายไป เมื่อมนุษย์รับรู้และเก็บเรื่องราวเหล่านั้นไว้เป็นหลักฐานทางอารมณ์ในจิตใจ   พวกเขาจะสมมติชื่อให้กับสิ่งเหล่านั้น โดยไม่คำนึงถึงสภาพความเป็นจริงของสิ่งนั้น เนื่องจากมนุษย์มีอายตนะภายในร่างกายมีความสามารถในการรับรู้ได้จำกัด และมีอคติต่อผู้อื่น โดยแสดงความคิดเห็นเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ชีวิตจึงเต็มไปด้วยความมืดมน  จิตใจของพวกเขาจึงขาดปัญญาที่จะเข้าใจความจริงที่สมมติขึ้นและความจริงขั้นปรมัตถ์ และขาดความสามารถที่จะใช้เหตุผล  ซึ่งเป็นเครื่องมือที่นักปรัชญาใช้เพื่ออธิบายความจริง  การใช้เหตุผลของมนุษย์บางคน บางครั้งอาจใช้เหตุผลได้ถูกต้อง บางคนอาจใช้เหตุผลไม่ถูกต้อง  บางคนอาจใช้เหตุผลในลักษณะนี้ หรือในลักษณะนั้น    ยกตัวอย่างเช่น 

              กรณีเรือเดินทะเลขนาดใหญ่และเครื่องบินโดยสารหลายลำได้สูญหายในสามเหลี่ยมเบอร์มิวดานั้น โดยไม่ทราบสาเหตุที่เกิดขึ้น  เมื่อได้ยินเรื่องราวของเหตุการณ์เหล่านี้   มนุษย์บางคนที่เป็นนักตรรกะ เป็นนักปรัชญามักจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นด้วยทฤษฎีต่างๆ มากมายตั้งแต่ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ ไปจนถึงปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ แต่ทัศนะในการอธิบายความจริงของคำตอบนั้น เกิดจากปฏิภาณตามหลักเหตุผลและคาดคะเนความจริงทั้งนั้น นักตรรกะ นักปรัชญา จึงมีการใช้เหตุผลอาจถูกบ้าง  อาจผิดบ้าง เป็นอย่างนั้นบ้าง เป็นอย่างนี้บ้าง คำตอบที่ได้รับมาจึงไม่แน่ชัด ส่วนนักวิทยาศาสตร์แม้จะมีความสงสัยในปัญหาที่เกิดขึ้น ใช้เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ในการตรวจสอบข้อเท็จจริงและรวมรวบหลักฐานต่าง ๆ ได้เพียงบางส่วนของเหตุการณ์เท่านั้นไม่สามารถรวบรวมได้ทั้งหมด เพื่อเป็นข้อมูลในการวิเคราะห์เพื่อหาสาเหตุที่เรือเดินทะเล   และเครื่องบินหายไปในสามเหลี่ยมเบอร์มิวดานั้น  

          ในทัศนะของผู้เขียนเห็นว่าการหายไปของเรือเดินสมุทรและเครื่องบินในสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้านั้น อาจเกิดได้หลายปัจจัย เช่น  สภาพอากาศที่เลวร้าย กระแสน้ำในมหาสมุทรไหลไปอย่างรุนแรงไปตามชายฝั่งทะเลตรงสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า ทำให้เกิดสภาวะน้ำทะเลหมุนอย่างรุนแรงตามแรงเหวี่ยงของโลกที่หมุนรอบตัวเอง   บริเวณตรงกลางน้ำหมุนในบริเวณสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้านั้น     ทำให้เกิดสภาวะสูญญากาศ    เมื่อเรือเดินสมุทรหรือเครื่องบินผ่านไปในบริเวณนั้น จึงถูกแรงดึงดูดนั้น ดูดเครื่องบินหรือเรือเดินสมุทธเข้าไปในบริเวณสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า  โดยผู้เขียนเทียบเคียงด้วยการคาดคะเนความจริงจากแรงการหมุนของท่อรถไต่ถังเคลือนไหวไปอย่างรวดเร็ว จึงทำให้สภาวะสูญญากาศเกิดขึ้นภายในท่อของรถไต่ถังนั้น  ซึ่งเป็นเหตุให้ผู้คนสามารถจึงยืนหรือเดินไปตามท่อของรถไต่ถัง และขับรถไปตามท่อของรถไต่ถังได้จนกว่ารถจะหยุดหมุน  เป็นต้น  แต่การสรุปสาเหตุที่แน่ชัดนั้นเป็นเรื่องยากเพราะข้อมูลที่เรามีอาจไม่เพียงพอ และความเข้าใจของเราก็อาจมีข้อจำกัด เป็นต้น 

          ในเรื่องนี้นักปรัชญา, นักตรรกะ  นักวิทยาศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญหลายสาขาสามารถแสดงความคิดเห็นของตนได้ ตามปฏิภาณตามหลักเหตุผลและคาดคะเนความจริงในเรื่องนี้เท่านั้น แต่ความคิดเห็นเหล่านั้นก็เป็นเพียงความคิดเห็นเมื่อนักตรรกะ, นักปรัชญามักใช้เหตุผลผิดบ้าง การใช้เหตุผลถูกบ้าง การใช้เหตุผลเป็นอย่างนี้  การใช้เหตุผลมันเป็นอย่างนั้น ทำให้ความเห็นทางปรัชญาไม่น่าเชื่อถือและไม่สามารถยอมรับได้ว่าเป็นความรู้ที่แท้จริงเสมอไป 

           เมื่อมนุษย์บางคนเป็นนักตรรกะและนักปรัชญามีข้อจำกัดของอายตนะภายในร่างกายในการรับรู้สิ่งต่าง ๆ  ที่เกิดขึ้นในชีวิตและมีความอำเอียงต่อผู้อื่น   ชีวิตของนักตรรกะ นักปรัชญาจึงตกอยู่ในความมืดมน จึงเป็นเรื่องยากที่จะหาความจริง ที่แท้จริงได้อย่างสมบูรณ์  เราอาจเข้าเข้าใจความจริงได้เพียงบางส่วน และความเข้าใจก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลาและข้อมูลใหม่ ๆ   การยอมรับข้อจำกัดของตนเองจึงเป็นสิ่งสำคัญ  

             เมื่ออาณาจักรโมริยะเป็นมหาอำนาจของโลก ในรัชสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช     เมื่ออาณาจักรโมริยะเป็นมหาอำนาจของโลก ที่เกิดขึ้น ดำรงอยู่เป็นระยะเวลา   ๘๐ กว่าปีก่อนเสื่อมสลายลงตามกฎไตรลักษณ์     ในปัจจุบัน มหาราชาแห่งอาณาจักรโมริยะทรงยินยอมสละอำนาจอธิปไตยในการปกครองอาณาจักรโมริยะ เป็นประเทศที่ตั้งขึ้นใหม่คือ สาธารณรัฐอินเดีย อาณาจักรโมริยะจึงมีฐานะเป็นรัฐพิหารซึ่งเป็นหนึ่งใน  ๒๘  รัฐของสาธารณรัฐอินเดียเท่านั้น  เมื่อข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอาณาจักรโมริยะ มีลักษณะเกิดขึ้น ดำรงเอกราชอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งและสูญเสียเอกราชไปเป็นเช่นนี้ ตามหลักปรัชญาถือว่าอาณาจักรโมริยะเป็นความจริงที่สมมติขึ้น ดังนั้น เราจึงสามารถศึกษาปัญหาความเรื่องการสร้างอาณาจักรโมริยะตามหลักปรัชญาได้         

             ๒.ความจริงขั้นปรมัตถ์  เป็นความจริงอีกประเภทหนึ่ง ที่ถูกค้นพบโดยการตรัสรู้ของพระโพธิสัตว์สิทธัตถะ  ต่อมาชาวพุทธเรียกพระองค์ว่า "พระพุทธเจ้า" เป็นความรู้ที่อยู่นอกเหนือการรับรู้ของปุถุชนที่จะรับได้เว้นแต่ผู้นั้นจะได้ปฏิบัติตามมรรคมีองค์ ๘ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า  ตัวอย่างเช่น  ความรู้เกี่ยวกับนรก ซึ่งเป็นความรู้นอกเหนือประสาทสัมผัสของมนุษย์ ที่ดวงวิญญาณของมนุษย์ต้องชดใช้กรรมของตนเอง เพราะรักษาศีลไม่ได้จึงเกิดอกุศลกรรมในชีวิตโดยการฆ่าผู้อื่นหรือสัตว์น้อยใหญ่   ลักทรัพย์หรือคิดฉ้อโกงผู้อื่น  ประพฤติผิดในกาม    พูดจาหมิ่นประมาทผู้อื่น    การดื่มสุราและเสพยา เป็นต้น    ส่วนทำบุญกิริยาวัตถุ  ๓ ประการคือการให้ทาน   การรักษาศีลและการภาวนา  ด้วยการปฏิบัติตามมรรคมีองค์ ๘   อารมณ์บุญกิริยาวัตถุย่อมสั่งสมอยู่ในจิตใจเป็นกุศลกรรมของชีวิต         เมื่อตายไปก็จะไปเกิดบนโลกสวรรค์ 

             ดังนั้น  การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้านั้นทำให้มนุษย์รู้ว่าปัจจัยแห่งการเกิดของมนุษย์นั้นมิได้ถูกพระพรหมและพระอิศวรสร้างขึ้น แต่เกิดจากปฏิสนธิวิญญาณของมนุษย์ในครรภ์มารดา ซึ้งข้อเท็จจริงในเรื่องนี้  มนุษย์สามารถรับรู้ได้ด้วยการปฏิบัติธรรมตามมรรคมีองค์ ๘  เท่านั้น