๒. พยานวัตถุยืนยันการมีอยู่ของพระพุทธเจ้า

๒.พยานวัตถุยืนยันการมีอยู่ของพระพุทธเจ้า (2. Physical evidence confirms the existence of Buddha)

บทนำ            

          โดยทั่วไปแล้ว ชาวพุทธทั่วโลกได้ยินความจริงเกี่ยวกับความมีอยู่ของพระพุทธเจ้า จากพระธรรมเทศนาของพระภิกษุสงฆ์   ทั้งฝ่ายเถรวาทและฝ่ายมหายาน  ซึ่งแสดงให้ภิกษุ  สามเณร อุบาสถ และอุบาสิกาในวันสำคัญทางพุทธศาสนา เช่น วันธรรมสวนะ วันมาฆบูชาและวิสาขบูชา หรือจากตำราที่สอนในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยทั่วโลก  ส่งผลให้นักปรัชญาหลายคนมีอคติต่อพระพุทธศาสนา ไม่เชื่อในความมีอยู่ของพระพุทธเจ้าและโต้แย้งว่า ข้อมูลจากพระไตรปิฎกเป็นเรื่องแต่งขึ้น อย่างไรก็ตาม แต่ความคิดเห็นของนักปราชญ์เหล่านี้ไม่สามารถทำลายศรัทธาของชาวพุทธทั่วโลกที่มีต่อพระพุทธเจ้าไ้ด้  เพราะคำสอนพระพุทธเจ้าประกอบด้วยทฤษฎี และแนวปฏิบัติมรรคมีองค์ ๘ ที่ชาวพุทธได้ปฏิบัติและมีผลการปฏิบัติเหมือนกัน คือ ความจริงขั้นปรมัตถ์ ที่เรียกว่า "อภิญญา ๖ " 

       อย่างไรก็ตาม เมือสังคมโลกเปลี่ยนไป นักวิทยาศาสตร์ได้สร้างแพลตฟอร์มอินเตอร์เน็ตขึ้น เพื่อให้นักวิชาการ เกษตรกร  กรรมกรและผู้คนทุกอาชีพ      สามารถแบ่งปันความรู้จากประสบการณ์ชีวิตจากการทำงานบนแพลตฟอร์มอินเตอร์เน็ตได้ สร้างมูลค่าเพิ่มให้กับชีวิต และสร้างโอากาสให้ผู้คนทั่วโลกสามารถใช้โทรศัพท์มือ ค้นหาความรู้ที่เรื่องที่พวกเขาต้องการรู้ได้ เช่น แผนที่โลกของกูเกิล(google) ถูกสร้างขึ้นบนแพลตฟอร์มอินเตอร์เน็ต โดยระบชัดเจนว่าสวนลุมพินีสถานซึ่งเป็นสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า ตั้งอยู่ในอำเภอรูปันเดฮี จังหวัดลุมพินี แห่งสหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล และมีสถานที่น่าสังเวช (miserable place)  ๓ แห่งในสาธารณรัฐอินเดีย  สถานที่โบราณเหล่านี้เป็นหลักฐานสำคัญ ที่ยืนยันถึงการมีอยู่ของพระพุทธเจ้าในประวัติศาสตร์มนุษย์ นักปรัชญาสามารถตรวจสอบข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐาน เป็นข้อมูลในการวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้เพื่อพิสูจน์ความสูจน์ความจริงของเรื่องนี้      โดยการใช้เหตุผลซึ่งเป็นเครื่องมือของนักปรัชญาในการอธิบายความจริงของการมีอยู่จริงของพระพุทธเจ้า 

        ความรู้จากประสบการณ์ชีวิตจากการไปแสวงบุญที่สังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่ง       ได้เปิดมุมมองใหม่ต่อพระพุทธศาสนาของผู้เขียนจากการศึกษาเพียงอ่านตำราจนเกิดความรู้ความเข้าใจเท่านั้น  ไปสู่การพัฒนาการศึกษาข้อเท็จจริงของพระพุทธศาสนาในสถานที่ที่เกิดเหตุการณ์จริง  เช่น  ลุมพินีสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า  วัดมหาโพธิเป็นสถานที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้   ธัมเมกขสถูปสถานที่พระพุทธเจ้าแสดงพระธรรมเทศนาครั้งแรก  วัดนิรวาราณาที่พระพุทธเจ้าปรินิพพาน โดยพระธรรมทูตต่างประเทศ (Buddhist Missionaries) แห่งราชอาณาจักรไทยที่ไปปฏิบัติศาสนกิจในอินเดียและเนปาล มาบรรยายข้อเท็จจริง เป็นต้น  โดยใช้การพิจารณาความจริงของพระพุทธเจ้า เมื่อได้ข้อเท็จจริงในเรื่องใดเรื่องหนึ่งแล้ว ไม่ควรเชื่อทันที ควรสงสัยเสียก่อน จนกว่าจะได้พิสูจน์ข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐาน เมื่อมีหลักฐานเพียงพอ ผู้เขียนจะนำไปใช้เป็นข้อมูลในการวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้จากแหล่งความรู้ในพระไตรปิฎกมหาจุฬาฯ และเอกสารทางวิชาการอื่น ๆ  เพื่อศึกษาแหล่งโบราณคดีต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับประวัติของพระพุทธเจ้า เมื่อนักโบราณคดีชาวอังกฤษค้นพบหลักฐานทางพระพุทธศาสนา    และได้รับการรับรองจากผู้เชี่ยวชาญในสาขาต่าง ๆ ผู้เขียนจึงเชื่อความจริงของพระพุทธศาสนาว่า เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้  

               เมื่อ ปี ค.ศ. ๒๐๐๒ ผู้เขียนได้ทำตามความฝันด้วยการศึกษาระดับปริญญาโทในต่างประเทศ ศึกษาที่มหาวิทยาลัยบานารัสฮินดู ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยระดับโลกในภาควิชาปรัชญาและศาสนา  ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองพาราณสี รัฐอุตตรประเทศ สาธารณรัฐอินเดีย    ซึ่งทำให้ผู้เขียนสามารถค้นพบหลักฐานสำคัญที่ยืนยันการมีอยู่ของพระพุทธเจ้า ซึ่งก็คือ สังเวชนียสถาน (Sangvajnyasthan) แห่งที่ ๓  เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าแสดงพระธรรมเทศนาครั้งแรก ต่อมาพระเจ้าอโศกมหาราชทรงสร้างธัมเมกขสถูปขึ้น เพื่อเป็นอนุสรณ์ ระลึกถึงการแสดงพระธรรมเทศนาครั้งแรกของพระพุทธเจ้า   การมีอยู่ของสังเวชนียสถานแห่งที่ ๓ นี้    ถือเป็นหลักฐานสำคัญในพระพุทธศาสนาและความจริงในเรื่องนี้ ได้ถูกบันทึกไว้ในพระไตรปิฎกหลายฉบับโดยเฉพาะฉบับมหาจุฬา ฯ 

           ในเดือนกันยายน ๒๐๐๒ ผู้เขียนมีโอกาสได้ไปแสวงบุญที่สังเวชนียสถาน (Miserable place) ทั้ง ๔ แห่งในสาธารณรัฐอินเดียและสหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาลเป็นครั้งแรก ผู้เขียนรู้สึกประหลาดใจ  เมื่อได้เห็นโบราณสถานทางพระพุทธศาสนาหลายแห่ง  เช่น สถูปที่บ้านนางสุชาดา  เสาอโศกที่เมืองลุมพินี และพระราชวังกบิลพัสดุ์โบราณ รวมทั้งโบราณสถานในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่ง พยานหลักฐานทั้งหมดล้วนเป็นหลักฐานที่สำคัญที่ยืนยันการมีอยู่จริงของพระพุทธเจ้า   เมืองพาราณสีเป็นเมืองที่ผู้เขียนอาศัยอยู่เป็นเวลา ๙ ปี เมื่อได้รับอนุมัติให้ศึกษาต่อปริญญาโทในมหาวิทยาลัยบานารัสฮินดู และได้เดินทางแสวงบุญไปในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่งเป็นครั้งแรกพร้อมกับนักศึกษาชาวไทยพุทธ ๓๐ คนที่ศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัย ๓ แห่งในเมืองพาราณสี 

  ระหว่างการเดินทางแสวงบุญครั้งนั้นผู้เขียนได้รับความรู้จากประสบการณ์ชีวิตเกี่ยวกับสถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปฐมเทศนาและปรินิพพานของพระพุทธเจ้า   ดังที่ปรากฏในพระไตรปิฎก อรรถกถา และบันทึกของพระภิกษุชาวจีน หลักฐานสำคัญคือโบราณสถานที่สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช เพื่อรำถึงเหตุการณ์ในช่วงที่พระพุทธเจ้าทรงมีพระชนม์ชีพอยู่และได้รับการยืนยันจากนักโบราณคดีชาวอังกฤษ อินเดีย  และเนปาลว่าเป็นสถานที่จริง ตามหลักฐานในพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬา ฯ  เอกสารดิจิทัลได้แก่ แผนที่โลกของกูเกิล และแผนที่โบราณของอนุทวีปอินเดียระบุไว้ชัดเจนว่า เมืองประวัติศาสตร์สารนารถตั้งอยู่ในเขตพาราณสี รัฐอุตตรประเทศ สาธารรัฐอินเดียในปัจจุบันคือป่าอิสิปตนมฤคทายวันในสมัยพุทธกาล เป็นต้น 

             การฟังพระธรรมเทศนาเรื่องประวัติของพระพุทธเจ้าและการปฏิบัติบูชาในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่งที่พระพุทธองค์ประสูติ  ตรัสรู้ ปฐมเทศนา และปรินิพพาน เป็นต้น  เมื่อผู้เขียนตระหนักรู้และสั่งสมความรู้ทางอารมณ์ในจิตใจแล้ว จากเดิมที่ผู้เขียนรู้เพียงตามตำราพุทธศาสนาเท่านั้น คือ ความรู้จากการได้ยิน ได้ฟัง คิดจากการทดสอบหรือการสวดมนต์เท่านั้น  เมื่อศึกษาจากตำราแล้ว เราก็จะจินตนาการถึงความจริงของเหตุผลในเรื่องนั้น ๆ  ต่อไป การจะเข้าใจประเด็นสำคัญ ๆ จากตำรานั้น ก็เป็นมุมมองที่แคบ แม้ว่าจะเป็นเรื่องราวผ่านการพิสูจน์ว่าได้รวบรวมพยานหลักฐานเพียงพอแล้ว  และวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้จากหลักฐาน เพื่อหาเหตุผล มาอธิบายความจริงของคำตอบ แม้เราจะยอมรับโดยปริยายว่าเป็นความจริง   แต่ก็ยังมีความสงสัยว่า สถานที่ประสูติ  สถานที่ตรัสรู้  สถานที่ปฐมเทศนาและสถานที่ปรินิพพานนั้น อยู่ที่ไหนในโลก?  และแผนที่โลกของกูเกิลมีการระบุสถานที่เหล่านี้หรือไม่  เพื่อให้ข้อเท็จจริงในพระพุทธศาสนาชัดเจนขึ้น โดยไม่มีอคติเพราะความโง่เขลา ความเกลียดชัง ความกลัว และความชอบพอส่วนตัว  เป็นต้น การค้นพบสังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่งในสาธารณรัฐอินเดียและสหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล โดยนักโบราณคดีชาวอังกฤษ  ถือเป็นหลักฐานสำคัญเพิ่มเติม ที่แสดงให้เห็นพุทธประวัติได้ชัดเจนยิ่งขึ้นในการสืบข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐานต่าง ๆ  ที่จะใช้เป็นข้อมูลในการวิเคราะห์โดยอนุมานความความรู้จากหลักฐานต่างๆ ไม่ว่าพยานบุคคล พยานเอกสาร และพยานวัตถุ จะสามารถหาเหตุผลมาอธิบายความจริงของคำตอบในเรื่องนี้ให้สอดคล้องและเป็นความรู้ที่สมเหตุสมผลได้หรือไม่  เป็นต้น    

            การได้ศึกษาเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยบานารัสฮินดูแห่งเมืองพาณาณสี ทำให้ผู้เขียน  ได้ใช้เวลาว่างจากการเรียนที่มหาวิทยาลัย ไปปฏิบัติบูชาที่ธัมเมกสถูป  ซึ่งเป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมเทศนาครั้งแรก เพื่อพัฒนาศักยภาพชีวิตของตนเอง ให้มีชีวิตที่เข้มแข็งด้วยการฝึกสมาธิ บำเพ็ญจิตให้บริสุทธิ์ปราศจากอคติและความทุกข์ทางจิตใจ ให้เป็นคนสุภาพอ่อนโยน เหมาะสมกับการอยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างมีความสุข ให้มั่นคงในเป้าหมายชีวิต ไม่หวั่นไหวในการปฏิบัติหน้าที่ต่อผู้อื่นด้วยความบริสุทธิ์ยุติธรรมให้มีสติและสามารถนึกถึงความรู้จากประสบการณ์ชีวิตผ่านประสาทสัมผัสที่สั่งสมไว้ในจิตใจ เป็นหลักเกณฑ์ในการพิจารณาหาเหตุผลในการแก้ไขปัญหาชีวิตของตนเองได้ และเป็นหลักฐานสำคัญที่พิสูจน์ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ในสังเวชนียสถานทั้ง ๔ เมือง เมื่อผู้เขียนได้ไปเยี่ยมชมป่าโบราณอิสิปตนมฤคทายวัน ซึ่งเป็นสถานที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองโบราณพาราณสี และพระองค์ทรงยกย่องเมืองพาราณสี เป็นสังเวชนียสถานแห่งที่ ๓ (The Holy city at the 3rd place)    มีบันทึกไว้ชัดเจนในพระไตรปิฎกทั้งนิกายเถรวาท และมหายาน ในปัจจุบันกรมโบราณคดีอินเดียได้กำหนดป่าอิสิปตนมฤคทายวัน เป็นเมืองแห่งประวัติศาสตร์สารนารถ (Sarnath historical city)       

         ดังนั้น  สวนกวางแห่งป่าอิสิปตนมฤคทายวัน จึงเป็นพยานที่กล่าวถึงในประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ธัมเมฆสถูปถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช ซึ่งเป็นหลักฐานให้พุทธศาสนิกชนทั่วโลกได้รับรู้ถึงการมีอยู่ของพระพุทธเจ้า พระองค์ทรงเป็นมนุษย์ที่ประเสริฐ มีหลักฐานชัดเจนในพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬา ฯ เป็นต้น พระเจ้าอโศกมหาราชทรงสร้างธัมเมฆสถูปไว้ เพื่อเป็นพยาน ให้อนุรุ่นหลังเดินตามรอยพระพุทธบาทโดยปฏิบัติมรรคมีองค์ ๘ ของพระพุทธเจ้าเพื่อพัฒนาศักยภาพของชีวิตให้เข้มแข็ง เดินทางไปยังสังเวชนียสถานแห่งที่ ๓ ด้วยความศรัทธา  เชื่อว่าเมื่อผู้ใดมาปฏิบัติบูชา หากตายไปแล้ว  ดวงวิญญาณจะไปเกิดในสวรรค์ชั้นฟ้า   เป็นต้น