ปัญหาทางญาณวิทยาของภูชี้ฟ้า

The epistemological problem of Phu Chee Fah

๑.บทนำ ปัญหาญาณวิทยาของภูชี้ฟ้า

 

        ในการศึกษาปรัชญาเกี่ยวกับความเป็นจริงของสิ่งต่าง ๆ รอบตัวเรา เช่น การมีอยู่ของภูชี้ฟ้า การมีอยู่ของเมืองกบิลพัสดุ์โบราณเป็นต้น    แม้ว่ามนุษย์จะยอมรับการมีอยู่ของของภูชี้ฟ้าโดยปริยาย   โดยใช้เหตุผลซึ่งเป็นเครื่องมือของนักปรัชญาในการอธิบายความจริงของเรื่องการมีอยู่ของภูชี้ฟ้าในฐานะภูเขาสูงเท่าเทียมเมฆที่ลอยอยู่เบื้องหน้า มีอากาศเย็นสบาย  บางคนก็อ้างว่ามีนักท่องเที่ยวมาเยือนภูชี้ฟ้ามากมาย  จนมองไม่เห็นอะไรเลย  นอกจากป้ายบอกทาง การจราจรติดขัดและสามารถมองเห็นภูชี้ฟ้าแต่ไกล  แต่พวกเขาก็ประทับใจที่ได้เห็นนักท่องเที่ยวมากมายเช่นนี้   เป็นต้น   เมื่อได้ยินความคิดเห็นเช่นนี้   เราก็ยอมรับการมีอยู่ของภูชี้ฟ้าโดยปริยาย    

                 อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมนุษย์มีอายตนะภายในที่จำกัดสามารถในการรับรู้และมีความลำเอียงต่อผู้อื่น โดยเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเนื่องจากความไม่รู้ของตนเอง    ส่งผลให้ชีวิตของมนุษย์เต็มไปด้วยความมืดมน พวกเขาจึงขาดปัญญาที่จะเข้าใจความจริงที่สมมติขึ้นและความจริงขั้นปรมัตถ์ จึงไม่สามารถใช้เหตุผลอธิบายความจริงอย่างสมเหตุสมผลได้ แม้ว่ามนุษย์จะสามารถใช้เหตุผลอธิบายความจริงได้อย่างสมเหตุสมผล      แต่เราไม่อาจรู้ได้ว่าเหตุผลของใครถูกต้อง  หรือไม่ถูกต้อง   บางคนไม่เคยไปภูชี้ฟ้ามาก่อน แต่สามารถอธิบายความจริงของภูชี้ฟ้าได้ในลักษณะนี้หรือในลักษณะนั้น  ทำให้การใช้เหตุผลอธิบายความจริงของคำตอบคลุมเครือและไม่ชัดเจน เมื่อวิญญูชนได้ยินความคิดเห็นเช่นนี้   พวกเขาก็ยังคงสงสัยเกี่ยวกับภูชี้ฟ้าอย่างไม่สิ้นสุด  ในปัญหาเกี่ยวกับความจริงของต้นกำเนิดความรู้ของภูชี้ฟ้า  องค์ประกอบความรู้ของภูชี้ฟ้า วิธีพิจารณาความจริงที่สมมติขึ้นและความเหตุสมผลของความรู้เกี่ยวกับภูชี้ฟ้า  ซึ่งเป็นเรื่องที่นักปรัชญาจำเป็นต้องศึกษา  ค้นคว้า   และแสวงหาคำตอบต่อไป

๒.ญาณวิทยา  

               เนื่องจากญาณวิทยาเป็นสาขาหนึ่งของปรัชญา    นักปรัชญาสนใจที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับแง่มุมต่าง ๆ  ของชีวิตมนุษย์       ซึ่งรวมถึงต้นกำเนิดของความรู้ของมนุษย์     องค์ประกอบของความรู้มนุษย์   วิธีการแสวงหาความรู้มนุษย์  และความสมเหตุผลของมนุษย์   บุคคลจะถือว่ามีความรู้ที่แท้จริงได้     ก็ต่อเมื่อได้รับประสบการณ์ผ่านอายตนะภายในของชีวิตมนุษย์      กล่าวคือ เมื่อมนุษย์ใช้อายตนะภายในรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ  เกี่ยวกับโลก จักรวาล  และมนุษย์ บุคคลนั้นจะได้รับความรู้จากประสบการณ์ชีวิตผ่านอายตนะภายใน และสั่งสมไว้ในจิตใต้สำนึกของตนเอง

                ๒.๑ ต้นกำเนิดของความรู้ของผู้เขียนเกี่ยวกับ   อุทยานแห่งชาติภูชี้ฟ้า           กล่าวคือ เมื่อชีวิตของผู้เขียนประกอบด้วยปัจจัยทางร่างกายและจิตใจ    ผู้เขียนใช้จิตใจของตนเองรับรู้ ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับภูชี้ฟ้าจากนักท่องเที่ยว   ที่เล่าให้ฟังถึงความประทับใจในการเดินทางไปท่องเที่ยวภูชี้ฟ้าได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าในท่ามกลางหมู่เมฆหมอก  ที่ลอยบนท้องฟ้าในระดับภูเขาสูง     เมื่อพวกเขามองลงมาจากภูชี้ฟ้าเป็นภาพสวยงามตระกาลตามาก      หรือเราอ่านข้อความในเวปไซด์ต่าง ๆ     และรวบรวมเรื่องดังกล่าวไว้เป็นหลักฐาน ทำให้เกิดความรู้ความเข้าใจในความงามของอุทยานแห่งชาติภูชี้ฟ้า     เมื่อได้ความรู้ทางประสบการณ์ทางผัสสะแล้ว หรือมีอายตนะภายในเป็นสะพานเชื่อมระหว่างมนุษย์กับความรู้ในเรื่องราวเกี่ยวกับภูชี้ฟ้า       แต่ความรู้ผ่านผัสสะตัวกลางเรานี้      แค่ทำให้เราได้นึกคิดจินตนาการถึงความจริง ที่มีอยู่เลยประสาทสัมผัสของตนออกไปหลายร้อยกิโลเมตร เรายังไม่ได้ผัสสะในความจริงเกี่ยวกับภูชี้ฟ้าแต่อย่างใด          เราต้องเดินทางไปท่องเที่ยว   เพื่อผัสสะภูชี้ฟ้าด้วยตัวเราจึงจะเกิดความรู้และความเป็นจริงเกี่ยวกับภูชี้ฟ้า 

ภูชี้ฟ้าโดยปรัชญาแดนพุทธภูมิ

       หากเราไม่ยอมเรียนรู้เรื่องราวร้าย ๆ ที่มากระทบจิตของตัวเองตลอดเวลาจิตได้ จิตย่อมคิด      แต่หวาดกลัวโดยปราศจากข้อสงสัย เพราะตัวเองไม่มีสติย่อมไม่เกิดการคิดพิจารณาจะต่อสู้กับอารมณ์ที่มากระทบนั้น   จิตย่อมเป็นทาสของอารมณ์เหล่านั้น ไม่ว่าตนจะดำรงชีวิตอยู่ตรงไหนก็ไม่มีความสุข เพราะได้แต่เกิดความระแวงเกิดความสงสัยกังวลใจตลอดเวลา ชีวิตย่อมมีความทุกข์ไม่มีความสุขอย่างแน่นอนการเดินทางไปเที่ยวที่ต่างๆ เป็นการฝึกฝนตนเองอย่างหนึ่งของชีวิตในการใช้จิตคิดแก้ปัญหาเกิดขึ้นตลอดเวลาการได้สื่อสารกับคน   แม้เป็นเพียงรอยยิ้มทำให้จิตของเรานี้สว่างไสวรู้สึกโลกนี้น่าอยู่ขึ้นมากมาย ลดปัญหาของความทุกข์ของการคิดไประแวดระวังตัวเองจนเกินความจำเป็นของชีวิตได้ การไปภูชี้ฟ้าแม้จะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวคน อาจเดินทางไปมากในช่วงฤดูแห่งการท่องเที่ยว เราจึงหลีกเลี่ยงเดินทางไปช่วงดังกล่าวอาจไปช่วงฤดูร้อนเพื่อศึกษาเรียนรู้ชีวิตของโลกมนุษย์ เพื่อปล่อยวางความทุกข์ที่มีอยู่ในจิตมนุษย์   แต่ละคนที่มีไม่เหมือนกัน การเดินไปสู่ที่ต่าง ๆ ทำให้จิตสลัดอารมณ์ที่มาเกาะเกี่ยวจิตของเราได้ เพราะจิตเราหันเหความสนใจต่อสิ่งเข้ากระทบจิตใหม่     ส่วนการเราจะเรียนรู้ราวใดที่ต้องเรียนรู้นั้น  ก็ดูความเหมาะสมกับเรื่องราวเหล่านั้นเป็นเรื่อง ๆไป ตามแต่ความคิดที่เกิดจากสติปัญญาของมนุษย์แต่ละคน ที่ต้องคิดใคร่ครวญ    วิเคราะห์พิจารณาตามหลักความรู้และความจริงมีแนวความคิด เป็นสากลยอมรับกันทุกฝ่ายโดยเฉพาะระบบการศึกษาของประเทศ เน้นให้ผู้เรียนศึกษาเชิงวิเคราะห์การศึกษาเชิงวิเคราะห์ทำให้เกิดการพัฒนา เมื่อมีการพัฒนาก็เกิดความเจริญก้าวหน้าของชีวิตย่อมไม่มีวันเสื่อม. 

          ภูชี้ฟ้าเคยเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ ต่อมากลายแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมในช่วงฤดูหนาว  เพราะมีปัจจัยของทะเลหมอกที่สวยงามในฤดูหนาว         หมอกมีให้เห็นทุกฤดูกาลแต่จะมีมากน้อยขึ้นอยู่กับความกดดันอากาศของโลกยอดเขาแห่งนี้ ห่างจากที่พักวัดพระเนตร ๔๒.๕ กิโลเมตรถือว่า    ไกลพอสมควรใช้เวลาเดินทาง ๑ ชั่วโมง แต่ในวันนี้เป็นช่วงฤดูร้อนแล้วท้องฟ้าสว่างเร็วกว่าฤดูหนาว เมื่อคณะของเราเดินทางไปถึงภูชี้ฟ้าท้องฟ้าก็สว่างแล้ว  ในวันนี้คนมาน้อยมากเพราะหมอกแทบไม่มีให้    เห็นฉันทักทายกับนักท่องเที่ยว ๒-๓ คนเพิ่งเดินลงมาจากภูชี้ฟ้าภูชี้ฟ้า   เป็นเคยเป็นภูเขาหัวโลนจึงต้นไม้น้อยมากมีหญ้าขึ้นอยู่ทั่วไป         อากาศวันนี้เย็นสบายดีมากเดินมาที่ภูชี้ฟ้ายังไม่รู้สึกเหนื่อยแต่อย่างใดเหมาะแก่คน จะมาเดินออกกำลังกายเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของร่างกาย     ยอดเขาห่าง ๗๐๐ เมตรจากล้านจอดรถที่อยู่เชิงเขาภูชี้ฟ้า        เมื่อคณะของเราไปถึงยอดเขาภูชี้ฟ้าก็ไม่มีคนแล้ว  พวกเขาเดินลงมาจากภูชี้ฟ้าช่วงนี้ใกล้เข้าสู่ฤดูร้อนแล้ว เมฆหมอก    เริ่มหายไปหมดแล้ว เหลือแต่หมอกควันที่มนุษย์เผ่าไฟลอยขึ้น แต่อย่างไรลมเย็นก็พัดมาแม้จะน้อยไปแต่รู้สึกสบายดี จิตวิญญาณมนุษย์ต้องการพักผ่อนเช่นเดียวกับร่างกาย