บทนำ กฎแห่งกรรมในพระไตรปิฎกตามหลักปรัชญาพุทธภูมิ

Introduction: to the law of  Karma according to the Buddhaphumi's philosophy

บทนำ      

              โดยทั่วไป     ประชากรทั่วโลกเกิดมาโดยไม่รู้จักความทุกข์ที่เกิดขึ้นจากการฆ่ากัน      การลักทรัพย์หรือฉ้อโกงทรัพย์       การผิดประเวณี  การดูหมิ่นผู้อื่น         การดื่มสุราและเสพยาเพื่อบรรเทาทุกข์ที่เกิดขึ้นจากยึดติดอารมณ์ในจิตใจของตนเอง เป็นต้น  โดยมีสาเหตุมาจากตัณหาที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจของมนุษย์        เมื่อขาดสติจึงสามารถคิดก่อนลงมือทำกรรมเหล่านี้เมื่อตัดสินใจลงมือกระทำโดยเจตนาไปแล้ว  จึงไม่รู้ตัวว่ากรรมที่ตนกำลังทำอยู่นี้ เมื่อกรรมเกิดขึ้นแล้ว   ตั้งอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งแล้วก็เสื่อมสลายหายไปจากสายตาของมนุษย์     จึงเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาประเทศให้ก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็วเท่าประเทศที่พัฒนาแล้ว      มีอำนาจทางปัญญาพึ่งพาตนได้ สามารถต่อรองทางการเมืองกับประเทศมหาอำนาจของโลกได้      โดยไม่พึ่งพาต่างชาติให้เสียผลประโยชน์ทางการเมือง การศึกษา  เศรฐกิจ       ศาสนาและวัฒนธรรม  

           ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยจะต้องส่งเสริมให้พลเมืองของตน    มีคุณภาพชีวิตที่ดีด้วยการศึกษา   ดำรงชีวิตอย่างพอเพียง           และมีทักษะในการพึ่งพาตนเองโดยคำนึงถึงหลักศีลธรรมและกฎหมาย        เพื่อใช้เป็นมาตรฐานในการประพฤติตนของพลเมือง     ให้เหมาะสมกับการอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในสังคมและมีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์   สิทธิ เสรีภาพและความเสมอภาคของบุคคล  ย่อมได้รับความคุ้มครองตามรัธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช ๒๕๖๐     สามารถเข้าถึงสิทธิของตนตามกฎหมายและปฏิบัติหน้าที่ต่อผู้อื่นอย่างบริสุทธิ์และยุติธรรมได้    และมีรายได้มาเสียภาษีให้ประเทศชาติได้ตามทักษะและความสามารถในการทำงาน เพื่อทำบำรุงประเทศชาติก็จะเจริญรุ่งเรืองตลอดไป  

          ด้วยเหตุนี้    ทุกประเทศทั่วโลกจึงเปิดสถาบันการศึกษาในสาขาต่าง ๆ ให้ประชาชนได้ศึกษาและพัฒนาศักยภาพชีวิตของตน     เพื่อสร้างองค์ความรู้ในด้านต่าง  ๆ   ที่น่าสนใจและควรศึกษาอย่างมาก  เพื่อปลูกฝังองค์ความรู้ในจิตใจไว้เป็นต้นทุนของชีวิต    และผลิตเนื้อหาความรู้จากประสบการณ์ชีวิตผ่านประสาทสัมผัสและสั่งสมอยู่ในใจของตนเองแล้วถ่ายทอดเป็นความรู้ด้านทางปรัชญา พระพุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์  เป็นต้น     เมื่อผู้เขียนศึกษาหลักฐานในพระไตรปิฎกมหาจุฬาฯ   และได้ยินข้อเท็จจริงเบื้องต้นว่า  สมัยรุ่งเรืองของศาสนาพราหมณ์   ถือเป็นยุคแห่ง"ความเชื่อในศาสนาพราหมณ์"  คนในยุคนั้นเชื่อในคำสอนของพราหมณ์เกี่ยวกับการมีอยู่ของเทพเจ้าหลายองค์   เช่น พระพรหมและพระอิศวร  เป็นต้น   การบูชายัญและกรรมที่มนุษย์กระทำต่อกัน ก็ไร้ผลกรรมที่ต้องชดใช้ต่อกัน        แม้จะไม่เคยรับรู้เรื่องการมีอยู่เทพเจ้าจากประสบการณ์ชีวิตผ่านประสาทสัมผัส  และสั่งสมมาในจิตใจก็ตามก็เชื่อในเรื่องนี้ เพราะคำสอนของพราหมณ์เป็นทั้งคำสอนในศาสนาพราหมณ์และกฎหมายจารีตประเพณีเกี่ยวกับวรรณะ   ซึ่งมีข้อกำหนดห้ามวรรณะอื่นทำพิธีบูชายัญและสวดพระเวท  ห้ามแต่งงานกับคนต่างวรรณะ พวกเขาจึงไม่สามารถสื่อสารกับเทพเจ้าได้โดยตรง        พิธีบูชายัญจะต้องกระทำโดยพราหมณ์เท่านั้น   เพื่อขอพรเพื่อช่วยให้พวกเขาบรรลุความปรารถนาที่สำคัญคำสอนของพราหมณ์เกี่ยวกับกรรมของมนุษย์ไม่มีผลต่อกัน     แต่มนุษย์ทุกคนย่อมมีราคะเมื่อเขายังไม่พัฒนาศักยภาพชีวิตของตน   จึงมีชีวิตที่อ่อนแอย่อมไม่สามารถระลึกถึงคำสอนของศาสนา  และกฎหมายจารีตประเพณีเกี่ยวกับวรรณะไปประยุกต์ใช้     เขาจึงขาดปัญญาที่จะนำคำสอนของศาสนาพราหมณ์และกฎหมายจารีตประเพณี  มาประยุกต์ใช้   เพื่อพิจารณาพฤติกรรมของผู้สมสู่กับคนต่างวรรณะนั้น  เป็นการละเมิดคำสอนของศาสนาพราหมณ์และกฎหมายจารีตประเพณีเกี่ยวกับวรรณะอย่างร้ายแรงจะต้องถูกสังคมลงโทษด้วยการขับไล่ออกจากสังคมที่ครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตยู่ตลอดชีวิต  พวกเขาเป็นนักโทษที่เรียกว่า "จัณฑาล"    เป็นต้น 

                 เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะทอดพระเนตรเห็นปัญหาคนจัณฑาลในแคว้นสักกะ      (Sakka country) และแคว้นอื่น ๆ (Other country)  ทั่วอนุทวีปอินเดีย ต้องดำรงชีวิตอยู่อย่างคนไร้บ้าน แม้ในวัยชรา  เจ็บป่วยและเสียชีวิตข้างทาง เป็นต้น     พระองค์ทรงมีพระเมตตากรุณาต่อจัณฑาลให้พ้นจากความทุกข์ทรมานและกลับคืนสู่สังคมเดิมมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมายวรรณะจารีตประเพณีอย่างเท่าเทียมกับผู้อื่นในสังคม     แม้ว่าพระองค์จะทรงได้รับการศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตร์ ๑๘ วิชา    แต่พระองค์ทรงไม่เคยรับรู้ถึงการมีอยู่ของเทพเจ้าด้วยประสาทสัมผัสของพระองค์เอง        เมื่อพระองค์ทรงได้ยินข้อเท็จจริงในเรื่องนี้ พระองค์ทรงไม่เชื่อทันทีและทรงสงสัยในการมีอยู่ของเทพเจ้าเหล่านั้น พระองค์ทรงตรวจสอบข้อเท็จจริงในเรื่องนี้   และรวบรวมคำให้การของปุโรหิตซึ่งเป็นผู้ใหญ่ในแคว้นสักกะเป็นหลักฐานไว้แล้ว    แม้พราหมณ์ปุโรหิตก็ยืนยันข้อเท็จจริงว่า พระพรหมและพระอิศวรเป็นผู้สร้างมนุษย์ และวรรณะให้กับมนุษย์ปฏิบัติหน้าที่ตามวรรณะที่เขาเกิดมา  นอกจากนี้พราหมณ์ในรุ่นก่อน ๆ            เคยเห็นพระพรหมในแคว้นสักกะมาก่อน เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะตรัสถามปุโรหิตว่า พระพรหมมีประวัติความเป็นมาอย่างไร?     แต่ไม่มีปุโรหิตคนใดตอบพระองค์ได้    เมื่อคำให้การของปุโรหิตนั้น       ขาดความน่าเชื่อไม่สามารถยืนยันความจริงในเรื่องนี้ได้ เมื่อไม่มีหลักฐานมาวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้จากพยานหลักฐานเพื่อหาเหตุผลมาอธิบายความจริงในเรื่องนั้นได้ทำให้พระองค์ทรงพิจารณาข้อเท็จจริงจากพยานหลักฐานแล้ว  พระองค์ทรงเห็นว่าคำให้การของปุโรหิตขาดความน่า พระองค์ทรงไม่เชื่อการมีอยู่จริงของเทพเจ้าเหล่านั้น  

                   ดังนั้น เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะทรงตัดสินพระทัยปฏิรูปสังคมในแคว้นสักกะ      โดยเสนอกฎหมายยกเลิกวรรณะในแคว้นสักกะ เมื่อสมาชิกรัฐสภาแห่งราชวงศ์ศากยได้ร่วมประชุม  เพื่อพิจารณาแล้วเห็นว่าการยกเลิกกฎหมายจารีตประเพณีว่าด้วยชนชั้นวรรณะ เป็นการขัดต่อกฎหมายจารีตประเพณีสูงสุดในการปกครองประเทศ  ข้อ ๓ ที่ห้ามมิให้ยกเลิกกฎกมายที่บัญญัติไว้แล้ว    เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะทรงไม่สามารถปฏิรูปสังคมผ่านระบบรัฐสภาแห่งแคว้นสักกะได้   เจ้าชายสิทธัตถะทรงพิจารณาข้อเท็จจริงต่อไปว่า        หากพระองค์ทรงประกอบพระราชพิธีบูชายัญด้วยพระองค์เองแล้ว         เพื่อขอพรพระพรหมให้พระองค์ทรงยกเลิกวรรณะเพื่อให้ประชาชนมีสิทธิและหน้าที่อย่างเท่าเทียมกัน แต่พระองค์ทรงกระทำมิได้ เป็นการกระทำความผิดฐานละเมิดคำสอนของศาสนาพราหมณ์และกฎหมายวรรณะจารีตประเพณีอย่างร้ายแรง    เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้เช่นนี้      พระองค์ทรงตัดสินพระทัยออกผนวชใช้ชีวิตแบบพระโพธิสัตว์ เพื่อค้นหาสัจธรรมของชีวิตมนุษย์         พระองค์ทรงศึกษาด้วยการปฏิบัติธรรมอยู่หลายปี    จนกระทั่งค้นพบแนวทางปฏิบัติตามอริมรรคมีองค์ ๘        จนบรรลุความรู้แจ้งเห็นจริงในระดับอภิญญา  ๖    และตรัสรู้ความจริงของชีวิตว่ามนุษย์มีวิญญาณเป็นตัวตนที่แท้จริง ปฏิสนธิวิญญาณอยู่ในครรภ์มารดาและคลอดออกมาเป็นมนุษย์   ดังนั้นมนุษย์จึงไม่ได้ถูกสร้างมาจากพระพรหมและพระอิศวร ตามคำสอนของพราหมณ์อารยันกล่าวอ้างไว้ในทางกลับกัน     ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ได้พัฒนานวัตกรรมใหม่ ๆ            เพื่อสนองความอยากรู้อยากเห็นของมนุษยชาติเกี่ยวกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติหรือเหตุการณ์ทางสังคมที่เกิดขึ้นได้มากกว่าความรู้ทางปรัชญาและพระพุทธศาสนา                       

             เมื่อนักวิทยาศาสตร์ได้สร้างเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์      เพื่อตรวจสอบข้อเท็จจริง  และรวบรวมหลักฐานเกี่ยวกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ   หรือเหตุการณ์ทางสังคมที่เกิดขึ้น    เพื่อให้ข้อมูล   วิเคราะห์โดยการอนุมานความรู้จากหลักฐานต่าง ๆ    เพื่อหาเหตุผลมาอธิบายความจริงของคำตอบในเรื่องนั้น ๆ      เช่น    การมีอยู่ของดวงจันทร์  ดวงอาทิตย์  และหลุมดำ เพื่ออธิบายความรู้ที่นอกขอบเขตระบบประสาทสัมผัสของมนุษย์  ที่ไม่สามารถรับรู้ได้โดยตรง แต่ต้องอาศัยเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ที่เชื่อมโยงวัตถุที่อยู่ห่างไกล เช่น ดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์และดาวอังคาร  ฯลฯ   ต่อมาประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกได้ก่อตั้งสถาบันพัฒนามนุษย์   เพื่อผลิตนักวิทยาศาสตร์ให้มากขึ้น        และสามารถสืบค้นหลักฐานได้มากขึ้น  จัดหาข้อมูลเพื่อการวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้        เพื่อหาเหตุผลมาอธิบายความจริงของคำตอบเกี่ยวกับโลกและจักรวาล         ปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์สามารถแบ่งความรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์  ออกเป็นวิทยาศาสตร์ประยุกต์ได้หลายสาขา       โดยเฉพาะในด้านเทคโนโลยี่คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ต มีนวัตกรรมใหม่ที่เรียกว่า   "แพลตฟอร์มอินเตอร์เน็ต"เพื่อเป็นสถานที่แบ่งปันความรู้ในระดับต่าง   ๆ     เพื่อตอบสนองความอยากรู้ของมนุษย์เกี่ยวกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ    และเหตุการณ์ทางสังคมของมนุษย์ที่เกิดขึ้นอย่างทันท่วงที          เมื่อนักวิทยาศาสตร์วิเคราะห์หลักฐานของปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ พวกเขาค้นพบว่าโลกและดวงอาทิตย์         เป็นสสารที่มีพลังงานในตัวเองและส่งพลังงานที่ดึงดูดกันไม่ว่า โลกจะถูกแรงโน้มถ่วงของดวงอาทิตย์เหวี่ยงไปไกลแค่ไหนโลกก็ไม่มีวันหลุดพ้นจากระบบสุริยะได้  นอกจากนี้มนุษย์ยังเป็นสารที่มีพลังงานในตัวเอง เมื่อมนุษย์และโลกส่งพลังงานมาดึงดูดกันไม่ว่าโลกจะหมุนรอบตัวเองแรงแค่ไหนก็ไม่ส่งผลให้มนุษย์หลุดพ้นจากแผ่นดินโลก      เพราะแรงโน้มถ่วงของโลกดึงดูดมนุษย์ไว้เมื่อโลกกลม    แม้ว่ามนุษย์จะอาศัยอยู่ขั้วโลกเหนือหรือขั้วโลกใต้  เขาก็ยังไม่หลุดพ้นจากโลกเพราะแรงโน้มถ่วงของโลกดึงดูดพวกเขาไว้  

             เมื่อพระพุทธเจ้าตรัสรู้ถึงกฎธรรมชาติแห่งชีวิตมนุษย์ พระองค์ทรงมีญาณทิพย์เหนือมนุษย์      ทรงเห็นดวงวิญญาณออกจากร่างของมนุษย์ที่ตายลง ไปเกิดอีกภพหนึ่งในสังสารวัฏไม่จบสิ้น เมื่อผู้คนทำชั่ว จิตใจของเขาจะดึงดูดอารมณ์ชั่วร้ายมาสั่งสมอยู่ในจิตใจ   เมื่อพวกเขาตายวิญญาณที่ชั่วร้าย       จะถูกดึงดูดไปสู่ทุคติภูมิเพื่อชดใช้กรรมชั่วที่อบาย นรก  เป็นกฎธรรมชาติที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เป็นต้นเมื่อพระพุทธเจ้าทรงนำความรู้ในพระพุทธศาสนานี้     มาเผยแผ่สู่มนุษย์ในดินแดนต่าง ๆ ทั่วอนุทวีปอินเดีย      เพื่อให้คนทุกวรรณะสามารถเรียนรู้และพัฒนาศักยภาพชีวิตโดยปฏิบัติตามอริยมรรคมีองค์ ๘ จนจิตเป็นสมาธิ บริสุทธิ์ไม่ขุ่นมัว  อ่อนโยน   มีจิตใจมั่นคงและไม่หวั่นไหวกับปัญหาที่เข้ามาในชีวิตและบรรลุความรู้ในระดับ "อภิญญา๖"      แต่เมื่อมนุษย์ดำเนินชีวิตอย่างสุขสบายตามปัจจัย ๔  พวกเขาละเลยที่จะใช้ชีวิตโดยประมาทจึงไม่พัฒนาศักยภาพชีวิตของตนเองพวกเขาจึงหมกมุ่นอยู่กับกามตัณหา  ๕ ประการเพื่อสนองสิ่งที่เรียกว่า "ภวตัณหา"   หรือความทะเยอทะยานที่จะรักษาสภาพดั้งเดิมของตัวตนที่สมมติขึ้น  เช่น ตำแหน่งงาน    หรือ ความทะเยอทะยานที่จะออกจากสถานเดิม   เมื่อมนุษย์มีพลังจิต มันจะดึงดูดสิ่งต่าง ๆ  มาสนองความต้องการของตัวมันเอง  แต่มนุษย์มีจิตใจสูงส่ง   ดังนั้น  พลังจิตอีกประเภทหนึ่งที่เรียกว่า  "สติ"  พวกเขารู้วิธีคิดเกี่ยวกับอารมณ์ของสิ่งต่าง ๆ  ที่เข้ามาในชีวิต และตัดสินใจเฉพาะสิ่งที่พวกเขาต้องการเท่านั้น     ส่วนอะไรไม่ชอบ ก็จะมองข้ามไป  นอกจากนี้ พวกเขายังมีพลังแห่งความทะเยอทะยานซ่อนอยู่ในจิตใจ      ในยามขาดสติซึ่งก็คือการขาดความยับยั้งช่างใจ     เขาจึงตัดสินใจปฏิบัติตามอำนาจของกิเลสนั้น   จิตจะดึงดูดอารมณ์กิเลสมาสู่ตนเอง        เมื่อถูกครอบงำและหมกมุ่นกับมันอยู่ตลอดเวลา   หากสิ่งนั้นไม่ตอบสนองต่ออารมณ์ของเขาอีกต่อไป      พวกเขาก็จะคว้าสิ่งใหม่  ๆ   มาตอบสนองอารมณ์ของตน         มีปัญหาที่ผู้เขียนสงสัย  และค้นคว้าหลักฐานเพื่อวิเคราะห์ข้อมูลว่าเหตุใด  มนุษย์จึงเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาทั้งนี้เพราะมนุษย์มีจิตใจเป็นปัจจัยแห่งชีวิต         และอาศัยอยู่ในร่างกายเพื่อรับรู้วัตถุและนามธรรม  เป็นต้น      เมื่อสัมผัสกับอารมณ์เหล่านั้น จิตใจจะมีความปรารถนา  มนุษย์ตัดสินใจแสดงเจตนาของตนแสวงหาสิ่งนั้นเพื่อสนองกิเลสของตนเอง เมื่อได้รับสิ่งนั้นแล้ว ก็จะแสดงอาการของจิตใจออกมาว่าเขาพอใจหรือไม่พอใจต่อกิเลสนั้น  

            กรรมวาจา   เมื่อร่างกายมนุษย์เชื่อมต่อกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติหรือเหตุการณ์สังคมที่เกิดขึ้นตรงหน้าเรา     จิตใจจะรับรู้และเก็บอารมณ์เหล่านั้นไว้เป็นข้อมูลในใจ           เพื่อวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้จากหลักฐานต่าง ๆ   เพื่อหาเหตุผลในการอธิบายความจริงของคำตอบในเรื่องนั้น          และแสดงเจตนาด้วยคำพูดเพื่อให้ผู้อื่นทราบถึงความต้องการของตนเอง เช่น ตำรวจทราบว่ามีเหตุการณ์คนคนหนึ่งกำลังจะกระโดดลงจากตึกไปสู่ความตาย       ตำรวจต้องรู้จักใช้ถ้อยคำปลอบใจให้เขาฟื้นจากความผิดหวังในชีวิตและยังคงมุ่งมั่นที่จะต่อสู้ต่อไป  มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่ชอบพบปะผู้คนเสมอและคนไหนที่ตนพอใจก็จะพูดจาไพเราะเสมอบางคนไม่พอใจ    และแสดงความรังเกียจอย่างชัดเจน       ส่วนคนที่มีจิตใจโลภอยากได้เงินคนอื่นโดยหลอกคนอื่นให้สงสารและส่งเงินมาช่วย      หรือเปิดโฟร์ไฟล์บนเฟสบุคเพื่อหลอกลวงผู้อื่นโดยใช้ภาพใบหน้าของคนอื่นแทนของตัวเอง     ใช้คำพูดโน้มน้าวผู้อื่นให้เชื่อว่าตนซื่อสัตย์ต่อพวกเขาแล้วใช้คำพูดโน้มน้าวผู้อื่นมอบเงินให้ตนเช่นนี้ เป็นการกระทำเรียกว่า "อกุศลกรรม"    เพราะเป็นการแสดงเจตนาปกปิดความจริงไว้บนหน้าในยุคสมัยก่อน โลกยังไม่เจริญรุ่งเรืองด้วยเทคโนโลยี่คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ตนั้น          กรรมที่คนแสดงเจตนา เป็นปรากฏการณ์แห่งการกระทำที่คงอยู่ชั่วขณะหนึ่งแล้วดับไป  ไม่มีหลักฐานชัดเจนถึงเจตนาของผู้กระทำผิดจึงเป็นเรื่องยาก   เพื่อนำตัวผู้กระทำผิดเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม       เจ้าหน้าที่จะต้องสอบสวนข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐานให้เพียงพอ   เพื่อวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้เพื่อหาเหตุผลในการพิสูจน์ความจริงที่จะลงโทษบุคคลนั้นเพราะไม่มีใครยอมรับง่าย ๆ  ว่าเขาคือ ผู้กระทำผิด 

        มโนกรรม  เจตนาที่จะกระทำโดยไม่สำนึกถึงการกระทำในขณะเดียวกัน หวังแต่ผลประโยชน์ส่วนตนหรือเจตนาในผลของการกระทำตน เมื่อเขาแสดงเจตจำนงที่จะกระทำการอันก่อให้เกิดเสียหายต่อชีวิตและทรัพย์สินของผู้อื่น ไม่มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นว่า เขาก็ลำบากกว่าตัวเองทำงานหนักกว่าเขาจะได้เงินแต่ละบาท ไม่รู้สึกเสียใจที่ฆ่าผู้อื่นคิดว่าเป็นนกเป็นปลาต้องถูกฆ่าถูกล่าให้ตายอยู่แล้ว เป็นคนไร้ศีลธรรมใช้ชีวิตตามอำเภอใจ           เมื่อตนอยากได้ทรัพย์สินเงิน ทอง และอาหารที่ได้มาด้วยหยาดเหงื่อแรงงาน  ก็เข้าไปปล้นสะดมภ์แย่งชิงของเขามาไม่พอก็แสดงพฤติกรรมโหดเหี้ยมทารุณกับเจ้าของทรัพย์จนตายก็มี  แต่ในยุคปัจจุบันนี้ มนุษย์มีการสื่อสารด้วยเทคโนโลยี่และอินเตอร์เน็ต    มนุษย์ชอบแสดงเจตนาของกรรมของตนออกมาอย่างชัดแจ้ง มีการแชร์ภาพและตัวอักษร วีดีโอไว้ในอินเตอร์เน็ต เพื่อประจานพฤติกรรมไม่ดีของผู้อื่น ให้ได้รับความอับอายจากกรรมไม่ดีของคนนั้นเป็นกรรม ที่ถูกรักษาไว้ในโลกออนไลน์เป็นอย่างถูกแชร์ไปอย่างรวดเร็ว ด้วยมนุษย์ดุจไวรัสโควิคที่แผ่เชื้อระบาดไปสู่มนุษย์อย่างรวดเร็วเป็นต้น จึงไม่มีเหตุที่ต้องสงสัยว่า "กรรมที่ทำไปแล้วนั้นจะสูญหายไปไหม ตัวอย่างเช่น กรรมชั่วที่ฆ่าคนอื่นตายนั้นด้วยสาเหตุข้อพิพาทเรื่องที่ดินนั้น จะสูญหายไปไหมถ้าไม่มีคนเห็น ลักเล็กขโมยน้อยในยามเจ้าของบ้านไม่อยู่ไปที่อื่น และไม่มีใครเห็นนั้นกรรมนั้นสูญหายไปไหม แอบพึงพอใจในแฟน คู่ครองของคนอื่นและแอบนัดแนะเจอกันโดยไม่มีใครรู้ แต่ตนเห็นรู้ว่าเป็นการผิดศีลธรรมอันดีโดยไม่มีความละอายแก่ใจในการกระทำของตน   ที่ไม่มีความซื่อสัตย์จริงที่มีต่อกันสิ่งเหล่านี้ เกิดจากเจตนาที่อยู่ในใจของมนุษย์ต้องการกระทำทั้งสิ้นกรรม ที่ทำไปสูญหายไปไหนนอกจากนี้ในยามที่คนอื่นทำกรรมไม่ดีกับตนเอง แต่พวกเขายังทำตัวเหมือนมิได้มีอะไรเกิดขึ้นกับตนเองใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ทำให้ผู้ถูกกระทำหลายคนรู้สึกว่าทำดีต่อผู้อื่นไม่ได้รับผลดีตอบแทน เป็นต้น 

    แต่เมื่อกรรมของผู้กระทำผิดต่อความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน ตามคำสอนของพระพุทธศาสนา และประมวลกฎหมายอาญาและกฎหมายอื่น ๆ แม้ว่ากรรมจะยังไม่เกิดผลแก่ผู้กระทำผิดและอารมณ์กรรมสั่งสมอยู่ในจิตใจของผู้กระทำผิด เมื่อตายไป วิญญาณจะชดใช้กรรมในทุคติภูมิ แต่เมื่อบุุคคลนั้นยังไม่ตายและยังไม่ได้รับโทษจำคุกหรือประหารชีวิตตามประมวลกฎหมายอาญา เนื่องจากผู้กระทำผิดหลบหนีการจับกุม ของพนักงานสืบสวนไปหมดอายุความ เขาจึงกลับมายังถิ่นกำเนิดของตน   โดยไม่ถูกลงโทษตามกฎหมายนั้น 

ดังนั้น เมื่อได้ยินข้อเท็จจริงว่าบรรดาผู้ฝ่าฝืนหลักศีลธรรมและกฎหมายโดยไม่ต้องรับโทษ ทำให้เรื่องอารมณ์กรรมปรากฏอยู่ในจิตใจคนทั่วโลกยังไม่ชัดเจนเพียงพอว่า ชีวิตมนุษย์ทุกคนเป็นไปตามกฎแห่งกรรมจริงหรือไม่  ? 

       ผู้เขียนสงสัยกฎแห่งกรรมนี้และชอบค้นคว้าหาหลักฐานเพิ่มเติมเกี่ยวกับกฏแห่งกรรมในพระไตรปิฎกต่อไป เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้จากหลักฐานต่าง ๆ เพื่อหาเหตุผลอธิบายความจริงของคำตอบว่าชีวิตมนุษย์เป็นไปตามกฎแห่งกรรมตามหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง และมีวิธีการตรวจสอบกรรมที่ถูกต้องด้วยเหตุผลข้างต้น  ผู้เขียนตัดสินใจศึกษา"กฏแห่งกรรมในพระไตรปิฎก" โดยรวบรวมหลักฐานเป็นข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬา ฯ  อรรถกถา  ข้อความคิดเห็นและงานวิจัยอื่น ๆ เป็นต้น  เมื่อสอบสวนข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐานให้เพียงพอ เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการวิเคราะห์ เพื่อหาเหตุผลยืนยันความจริงของคำตอบในเรื่องกฎแห่งกรรมในพระไตรปิฎกนี้            บทวิเคราะห์นี้จะเป็นประโยชน์แก่พระวิทยากร บรรยายธรรมแก่ผู้แสวงบุญในถิ่นกำเนิดแห่งพุทธศาสนาเพื่อให้เนื้อหาเป็นไปในทิศทางเดียวกัน ส่วนกระบวนการพิจารณาความจริงของพระพุทธศาสนานั้น เป็นการวิเคราะห์ข้อมูลโดยอนุมานความรู้เพื่อพิสูจน์ความจริงนั้น จะเป็นประโยชน์ต่อนิสิตปริญญาเอกด้านพระพุทธศาสนาและปรัชญา สามารถนำไปใช้ในการวิจัยและเป็นความรู้โดยใช้วิจารณญาณอย่างมีเหตุผล โดยไม่ต้องสงสัยในการวิจัยของนักศึกษาอีกต่อไป