Introduction to The Aesthetics of Lumbini Park, the birthplace of Lord Buddha,
สารบาญ
๑.บทนำ
๒.ความหมายของความงาม
๓.พระพุทธเจ้าทรงยกย่องลุมพินีเป็นสังเวชนียสถาน
๔.ทฤษฎีความงามเชิงอัตวิสัยในสุนทรียศาสตร์
๕.การปฏิบัติบูชา
๑.บทนำ
โดยทั่วไป ชาวพุทธทั่วโลกมักได้ยินเกี่ยวกับสวนลุมพินีสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า จากคำสอนของพระภิกษุสงฆ์ทั้งนิกายเถรวาทและมหายาน หรือครูบาอาจารย์ ผู้ทรงเกียรติ ซึ่งได้แสดงธรรมในวันสำคัญทางพุทธศาสนา โดยเฉพาะวันวิสาขบูชา อย่างต่อเนื่องไม่น้อยกว่า ๒,๕๖๐ ปี ทุกคนต่างยอมรับโดยปริยายว่าสวนลุมพินีเป็นสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้าจริงในประเทศเนปาลโดยไม่จำเป็นต้องตรวจสอบข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐานเป็นข้อมูล เพื่อวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้ หรือคาดคะเนความจริง เพื่อพิสูจน์ความจริงอีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม สวนลุมพินีสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทางประวัติศาสตร์และศาสนาเท่านั้น แต่ยังเป็นแหล่งศูนย์กลางสุนทรียะอันทรงคุณค่า ที่สะท้อนความงดงามของธรรมชาติ และการปฏบัติบูชาอันลึกลึกซึ้งที่ผสมผสานการสวดมนต์ การฟังธรรมเทศนาและการเจริญภาวนา ซึ่งเหมาะสมกับเวลาที่ตั้งมั่นในศรัทธา เจริญภาวนาอย่างสม่ำเสมอ โดยฝึกสติตื่นรู้อยู่กับปัจจุบันในการฟังธรรมเทศนา การตั้งมั่นในสมาธิและเจริญปัญญาพิจารณาอารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในจิต
เนื่องจากชีวิตมนุษย์เป็นอนิจจัง ทุกคนที่เกิดมาก็ต้องตายไปตามกฎธรรมชาติของชีวิตมนุษย์ หลายคนที่เกิดในยุคปัจจุบันและไม่เคยศึกษาพระพุทธศาสนา เมื่อได้ยินชื่อสวนลุมพินี มักจะนึกถึงสวนลุมพินีของราชอาณาจักรไทย ซึ่งเป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ใจกลางกรุงเทพมหานคร อย่างไรก็ตาม สำหรับชาวพุทธที่ศึกษาพุทธศาสนาโดยตรง จากวัดในพุทธศาสนามาช้านาน ทั้งในด้านธรรมะที่เน้นศึกษาคำสอนของพระพุทธเจ้าในพระไตรปิฎก การปฏิบัติสมาธิตามมรรคมีองค์ ๘ และในด้านปฏิเวธที่เน้นการปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคและผลคือ"อภิญญา ๖"
เมื่อชาวพุทธทั่วโลกได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับสวนลุมพินี มักจะนึกถึงลุมพินี สถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า ตั้งอยู่ในสหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล อย่างไรก็ตาม นี่คือความรู้ที่พวกเขาได้รับจากการฟัง อ่าน เขียนศึกษาตำราในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยแต่พวกเขาไม่เคยเดินทางไปแสวงบุญที่สวนลุมพินี สถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้าเลย ดังนั้น พวกเขาจึงไม่สามารถรับรู้เรื่องราวเหล่านี้ได้โดยตรงผ่านอายตนะภายในร่างกาย เนื่องจากอายตนะภายในของพวกเขามีความสามารถในการรับรู้ที่จำกัด และลำเอียงเข้าข้างผู้อื่น ชีวิตของพวกเขาต้องอยู่ในความมืดมนแห่งความไม่รู้ตลอดไปจึงขาดปัญญาหยั่งรู้ความจริงของเรื่องราวเกี่ยวกับสวนลุมพินี สถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า
ปัญหาคือ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าลุมพินีซึ่งเป็นสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้านั้นงดงามจริง และสามารถรับรู้ความงดงามได้โดยการปฏิบัติบูชา? ในปัญหานี้ญาณวิทยาจะต้องให้คำตอบเพราะญาณวิทยา มีหน้าที่ศึกษาต้นกำเนิดความรู้ของมนุษย์ โครงสร้างของความรู้ของมนุษย์ วิธีการแสวงหาความรู้ และความสมเหตุสมผลของความรู้ เป็นต้น
เมื่อเราศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์ในพระไตรปิฎกมหาจุฬาลงกรณ เราจะได้ยินข้อเท็จจริงเบื้องต้นว่ามนุษย์มีองค์ประกอบชีวิตก็คือร่างกายและจิตใจ องค์ประกอบทั้งสองต่างพึ่งพาซึ่งกันและกัน หากองค์ประกอบใดองค์ประกอบหนึ่งขาดหายไป ชีวิตของมนุษย์ก็ต้องสูญสิ้นไปตลอดชีวิตบนโลกนี้ จิตใจของมนุษย์ต้องอาศัยร่างกายรับรู้ถึงอารมณ์ของเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต แต่ข้อเท็จจริงของเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตมนุษย์นั้นทั้งจริงและเท็จ เมื่อชีวิตมนุษย์มีข้อจำกัดของการรับรู้ผ่านอายตนะภายในร่างกายและมีอคติต่อผู้อื่น ชีวิตจึงตกอยู่ในความมืดมนของความไม่รู้ตลอดไป ทำให้พวกเขาขาดปัญญาหยั่งรู้ความจริงของสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต
ดังนั้น ในสมัยพุทธกาล เมื่อมนุษย์บางคนเป็นนักตรรกะศาสตร์ เป็นนักปรัชญา เมื่อได้ยินข้อเท็จจริงเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่เล่าสืบทอดกันมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเช่นมนุษย์ โลก ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติและข้อพิสูจน์การมีอยู่ของเทพเจ้า เป็นต้น เมื่อนักตรรกะ เป็นนักปรัชญา มักแสดงทัศนะของตนเองเกี่ยวกับความจริงในเรื่องนั้น ตามปฏิภาณของตนเองตามหลักเหตุผล และคาดคะเนความจริงในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง การใช้เหตุผลของนักตรรกะศาสตร์และนักปรัชญา อาจจะใช้เหตุผลในบางครั้งถูกบ้าง บางครั้งอาจใช้เหตุผลผิดบ้าง บางครั้งอาจใช้เหตุผลเป็นอย่างนั้นบ้าง เป็นอย่างนี้บ้าง เมื่อความจริงของการใช้เหตุผลอธิบายคำตอบยังไม่ชัดเจนว่า เป็นอย่างไร วิญญูชนย่อมไม่เชื่อว่าเป็นความจริงนั้น เป็นต้น
เพื่อแก้ปัญหาความไม่รู้ของมนุษย์ พระพุทธเจ้าตรัสสอนว่าเมื่อได้ยินเท็จจริงในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง มิให้เชื่อข้อเท็จจริงในเรื่องทันทีควรสงสัยไว้ก่อน จนกว่าจะตรวจสอบข้อเท็จจริงและรวบรวมหลักฐานมาวิเคราะห์ โดยการอนุมานความรู้จากหลักฐานต่าง ๆ เพื่อหาเหตุผลมาอธิบายความจริงของคำตอบในเรื่องนั้น เป็นต้น
เมื่อผู้เขียนข้อเท็จจริงเรื่องสวนลุมพินีที่รื่นรมย์ เป็นสถานที่ประสูติของเจ้าชายสิทธัตถะ ตามหลักฐานในพระไตรปิฎกมหาจุฬาลงกรณ เล่มที่ ๓๓ พระสุตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ ขุททกนิกายอปทาน ๖.กาฬุทายีเถราปทาน ข้อที่ [๑๘๓] "ครั้งนั้นเจ้าชายสิทธัตถะผู้ทรงเป็นผู้องอาจกว่านรชนได้ประสูติแล้วที่สวนลุมพินีที่รื่นรมย์ เพื่อเกื้อกูลและเพื่อความสุขแก่สัตว์โลกทั้งมวล"
แม้ว่าผู้เขียนจะเคยได้ยินว่า สวนลุมพินีที่รื่นรมย์เป็นสถานที่ประสูติของเจ้าชายสิทธัตถะ ตามหลักฐานในพระไตรปิฎกมหาจุฬาลงกรณก็ตาม ยังมีชาวพุทธอีกหลายร้อยล้านคนทั่วโลกที่ไม่มีความรู้จากประสบการณ์ชีวิตผ่านประสาทสัมผัสของตนเอง และสั่งสมอยู่ในจิตใจของตนเอง เพราะไม่เคยไปแสวงบุญที่สวนลุมพินี สถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้าในสหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล เมื่อความคิดของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่สอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นในสวนลุมพินีอันสวยงามแห่งนี้ เราจะตัดสินได้อย่างไรว่า ความงามของสวนลุมพินีในประเทศเนปาลนั้น สามารถรับรู้ได้ผ่านการปฏิบัติบูชา ? เราต้องมีการตรวจสอบข้อเท็จจริงและการรวบรวมหลักฐาน มาวิเคราะห์โดยการอนุมานความรู้จากหลักฐานต่าง ๆ เพื่อหาเหตุผลมาอธิบายข้อเท็จจริงในเรื่องนี้ เมื่อข้อเท็จจริงที่ผู้เขียนกล่าวข้างต้นยังคงเป็นที่น่าสงสัย
ผู้เขียนชอบแสวงหาความรู้เกี่ยวกับความงามของส่วนลุมพินี ประเทศเนปาล ซึ่งสามารถเข้าถึงได้ด้วยการปฏิบัติบูชา (The beauty of Lumphini Park, Nepal can be reached by worshiping) ได้ในด้านแนวคิดสุนทรียศาสตร์ ผู้เขียนต้องพิจารณาข้อท็จริงและรวบรวมหลักฐานต่าง ๆ ซึ่งเป็นความรู้ประสบการณ์ชีวิตผ่านประสาทสัมผัสและสั่งสมไว้ในจิตใจโดยตรง เพราะผู้เขียนเคยไปแสวงบุญที่สวนลุมพินี ซึ่งเป็นสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้ามาเป็นเวลานานหลายปี จึงได้วิเคราะห์โดยอนุมานความรู้จากหลักฐานต่าง ๆ เพื่อหาเหตุผล มาอธิบายความงดงามเกิดขึ้นในจิตใจของผู้เขียนเอง คำตอบที่ได้มาจากวิเคราะห์โดยอนุมานความรู้ผ่านประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสของผู้เขียนนั้น ช่วยให้ผู้อ่านได้รับความรู้ความเข้าใจถึงความงดงามที่มีอยู่ในจิตของผู้เขียน หรือ ผู้มาปฏิบัติบูชาในสวนลุมพินีที่ประสูติของพระพุทธเจ้า ต่างมีความปิติสุขและความสุขในใจมากขึ้นเรื่อย ๆ ไป เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น