บทนำ The Twin Stupasตามหลักปรัชญาแดนพุทธภูมิ

The Twin Stupas  according to  Buddhaphumi's Philosophy 

๑.บทนำ  

๒.สถูปพระเจ้าสุทโธทนะในยุคปัจจุบัน 

๓.สถูปพระนางสิริมหามายา เทพมารดาแห่งชาวฮินดู 

๑.บทนำ

          
           ในปีพ.ศ. ๒๕๕๙ ผู้เขียนได้เดินทางแสวงบุญร่วมกับผู้แสวงบุญไทยพุทธจำนวน ๓๐ คน    เพื่อเดินตามรอยพระพุทธเจ้าที่ทรงประกาศคำสอนของพระองค์ต่อพระราชบิดา  และพระมารดาเลี้ยงที่พระนครกบิลพัสดุ์ในแคว้นสักกะ         ปัจจุบันคืออำเภอกบิลพัสดุ์ จังหวัดลุมพินี สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล    ซึ่งเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของพระศากยมุนีพุทธเจ้า  โดยผู้เขียนเชื่อว่าเมื่อผู้เขียนจาริกแสวงบุญมาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้      เมื่อผู้เขียนมรณภาพแล้วดวงวิญญาณของตนเองจะไปเกิดสุคติโลกสวรรค์     แม้ผู้เขียนมาที่นี้หลายครั้งก็ไม่รู้สึกเบื่อ     เมื่อผู้เขียนและพุทธศาสนิกชนจาริกจากอำเภอลุมพินีไปยังอำเภอกบิลพัสดุ์ จังหวัดลุมพินี     ระหว่างสองข้างทางเป็นที่พื้นที่เพาะปลูกของชาวอำเภอกบิลพัสดุ์     ส่วนใหญ่นับถือศาสนาฮินดูและรับประทานอาหารมังสวิรัติ เพื่อชำระร่างกายและจิตใจให้บริสุทธิ์ เพื่อให้ได้โมกษะตามความเชื่อในศาสนาฮินดู    

          ในปัจจุบันพระราชวังกบิลพัสดุ์เหลือเพียงซากปรักหักพังเพียงแห่งเดียว ที่เหลืออยู่ในเมืองกบิลพัสดุ์โบราณ (Ancient Kapilavastu)  ซึ่งเป็นอนุสรณ์สถานทางพุทธศาสนาและแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรมทางทิศเหนือของพระราชวังกบิลพัสดุ์โบราณ   และเป็นที่ตั้งของสถูปฝาแฝด(Twin Stupas)   และอยู่ในระยะที่สามารถเดินได้จากพระราชวังกบิลพัสดุ์โบราณไปยังสถูปแห่งนี้  ซึ่งตั้งอยู่ใกล้เชิงเขาหิมาลัยและเป็นที่ตั้งของพระนครกบิลพัสดุ์แห่งอาณาจักรสักกะ ซึ่งถือเป็นสถานที่ประสูติของพระเจ้าสุทโธทนะ  พระบิดาของเจ้าชายสิทธัตถะ      สถูปแห่งนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจากพระราชวังกบิลพัสดุ์โบราณ  ซึ่งเป็นที่ประทับของเจ้าชายสิทธัตถะทรงประทับมาหลายปี    และทรงตัดสินพระทัยสละวรรณะกษัตริย์ เพื่อผนวชเป็นพระโพธิสัตว์และค้นหาสัจธรรมของชีวิต พระองค์ทรงบิณฑบาตรเพื่อยังชีพจากคนทุกวรรณะ  เพื่อจะได้มีเวลาพัฒนาศักยภาพชีวิต   และปฏิบัติธรรมตามอริยมรรคมีองค์ ๘เพื่อบรรลุสัจธรรมแห่งชีวิตว่าพรพรหมผู้สร้างมนุษย์ และวรรณะให้คนทำงานตามวรรณะที่เกิดจริงหรือไม่ มีหลักฐานพิสูจน์ความจริงในเรื่องนี้หรือไม่

        ในปัจจุบันทุกประเทศทั่วโลก ได้จัดตั้งสถาบันการศึกษาเพื่อพัฒนาศักยภาพชีวิตของประชาชนในประเทศของตนให้มีทักษะในการทำงานด้านต่าง ๆ     และนำความรู้ไปพัฒนาประเทศให้ก้าวหน้าและทันสมัยในด้านต่าง ๆ เช่นประเทศอารยะ  ในยุคปัจจุบัน แต่สถานศึกษาเหล่านั้น        ไม่ได้มุ่งพัฒนาศักยภาพชีวิตผู้คนให้หลุดพ้นจากสังสารวัฏ          อริยบุคคลจึงเป็นบุคคลหายากเพราะดับไปพร้อมกับปรินิพพาน ส่วนมนุษย์ในสมัยพุทธกาล วิญญาณไปจุติอีกโลกหนึ่งตามกรรมที่สั่งสมอยู่ในดวงวิญญาณ     แต่การจุติวิญญาณตามกรรมที่เป็นนามธรรมห่อหุ้มจิตนั้นไว้     สู่ภพภูมิอันเป็นสุคติภูมิหรือทุกคติภูมิตามกุศลกรรม หรืออกุศลกรรมที่ตนได้ทำลงไปแล้ว  ทำให้จิตวิญญาณเกิดความยากที่จะกลับชาติมาเกิดในอาณาจักรแห่งแคว้นสักกะนี้ได้อีกหากไม่มีพยานหลักฐานในพระไตรปิฎกบันทึกไว้แล้วยากที่มนุษย์จะค้นคว้าหาหลักฐานเกี่ยวกับอาณาจักรแห่งแคว้นสักกะนี้ได้  เพราะร่องรอยของอาณาจักรแห่งแคว้นสักกะนี้เหลืออยู่น้อยมาก มีเพียงโบราณสถานเป็นหลักฐาน       แต่แทบจะตีความหมายของโบราณสถานไม่ได้และนามสมมติของสถานที่ต่าง ๆ ไม่หลงเหลือให้ผู้คนพบเห็นด้วยประสาทสัมผัสแล้ว 

      แต่เมื่อจิตวิญญาณของมนุษย์ผัสสะแล้ว จึงขาดความสนใจศึกษาในประวัติของโบราณสถานเหล่านั้น เพราะชีวิตของตนเองนึกคิดแล้ว  มองไม่เห็นคุณค่าของสิ่งเหล่านั้นจะนำสิ่งที่มีอยู่นั้น  ไปใช้ประโยชน์ในเชิงธุรกิจให้เกิดมูลค่าทางเศรษฐกิจ      ให้แก่ชุมชนของตัวเองได้น้อยมากแทบจะไม่มีด้วยซ้ำจึงเป็นสิ่งที่จิตวิญญาณผัสสะเพื่อรับรู้แค่รู้เท่านั้นทำให้ขาดความสนใจ     แม้ว่าจะมีร่องรอยของโบราณสถาน    เป็นบ่อเกิดที่มาความรู้ทางประสาทสัมผัสเพียงอย่างเดียวก็ตาม   แต่ประวัติศาสตร์เรื่องราวความเป็นมาของมูลเหตุการสร้างเป็นอนุสรณ์นั้นหลงเหลือให้เห็นน้อยมาก    นอกจากคัมภีร์พระไตรปิฏกในศาสนาของพระพุทธเจ้ามีหลักฐานหลงเหลือไว้   เป็นหลักฐานให้ผู้คนได้ศึกษาค้นหา        เพื่อหาความรู้ด้วยเหตุผลของการอนุมานความรู้แต่หลักฐานเหล่านั้น  หลงเหลือในดินแดนอันห่างไกลอยู่นอกดินแดนชมพูทวีปเช่น ศรีลังกา พม่า ไทย และลาว  เป็นต้น      

             ขณะเดียวกันผู้อาศัยนั้นในดินแดนแห่งพุทธภูมิไม่มีความรู้  อันเกิดจากปัญญาญาณอันยิ่งใหญ่ของพระพุทธเจ้า   เพราะแนวคิดของพวกเขาอยู่บนพื้นฐานของความเชื่อ  และความคาดหวังจะมีชีวิตที่ดีกว่า   จากความศรัทธาในเทพเจ้าที่พวกประกอบพิธีอามิสบูชาถวาย  ให้เทพเจ้าในแต่ละปีกาลเวลาผ่านไปกว่า ๒๕๐๐ กว่าปีแล้วเมื่อผู้เขียนได้มีโอกาสกลับมาเยี่ยมชมพระราชวังกบิลพัสดุ์อันเก่าแก่ซึ่งเหลือ  แต่ซากปรักหักพังไม่ไกลจากพระราชวังมากนัก   ผู้เขียนได้เดินไปไปชมสถูปพระเจ้าสุทโธทนะและพระนางสิริมหามายาตั้งตระหง่านเคียงคู่กัน  ตั้งอยู่ใกล้พระราชวังเก่ากบิลพัสดุ์อันเก่าแก่สร้างแรงบันดาลใจ  ให้ผู้เขียนสนใจศึกษาเรื่องราวประวัติความเป็นมาของพระเจ้าสุทโธทนะ และพระนางสิริมหามายา      ทั้งสองพระองค์ทรงมีจริยวัตรอันงดงาม ทรงมีแบบอย่างของชีวิตที่น่าศึกษา ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาแล้วข้างต้น  ผู้เขียนสนใจจึงสนใจเขียนบทความเรื่อง The Twin Stupas (เคียงคู่ฟ้าชัวนิรันดร์)     โดยอาศัยที่มาของความรู้ในพระไตรปิฎก อรรถกถา  และบันทึกของสมณจีนอีก ๒ ท่าน       เป็นที่มาของความรู้น่าจะเป็นประโยชน์ต่อการศึกษาความรู้ในพระพุทธศาสนาให้ก้าวหน้ายิ่ง ๆ ขึ้นไป